Fransızlar, Türklere oldum olası tepeden bakarlar.. Zamanında Kralları François'yı Alman İmparator'unun elinden Kanuni Sultan Süleyman'ın o meşhur mektubu ile kurtarmasını hâlâ hazmedemediklerinden olmalı..
Fransa maçından sonra tonla yazıldı.
En güzeli sevgili dostum Özay Şendir'e aitti. Milliyet'te çıktı. O kadar sevdim ki, siz de okuyun istedim.. Buyrun "Futboldan fazlası" başlıklı yazıyı ve anlayın Fransa'yı neden futboldan Fazlası ile yendiğimizi.. Eline, yüreğine sağlık Özay. Söz senin..

***

Bir futbol maçı sonucundan çok daha fazla sevindik Fransa galibiyetine...
Ankara'ya sadece 6 saat uğrayan ve "Fransa Cumhurbaşkanı olarak değil, G-20 Dönem Başkanı olarak geldim" diyen eski Cumhurbaşkanı Sarkozy'nin küstahlığı, Cezayir ve Ruanda'da açıkça, Vietnam'da üstü örtülü, soykırımlar yapıp, sonra Türkiye'yi soykırımcı ilan eden ikiyüzlülük, Cumhurbaşkanı Macron aleyhine haber yapan gazetecileri iç istihbarat biriminde sorguya çekip, Türkiye'ye basın özgürlüğü dersi veren utanmazlık, Naziler'le işbirliği yapan, Yahudi, sanatçı ve engellilerin ortadan kaldırılmasını savunan Vichy Hükümeti'nden bugün Avrupa'nın en güçlü aşırı sağ unsurlarını barındırıp, "Türk milliyetçiliği" eleştirileri yapan aymazlık, Kendi ülkesine gelen Roman ya da Suriyeli mültecileri toplama kamplarına tıkayıp, binlerce kilometre uzaktaki Suriye'ye asker yollayıp, terör örgütüne siper olan utanmazlık, Paris'te Katoliklerin bir gecede silahsız, on binlerce Protestanı öldürdüğü Aziz Bartholomew katliamının acısını bile bile, halen din savaşları çıkarmaya çalışan umarsızlık, doğurdu içimizde bu sevinci...
Fransız düşünür Jean-Paul Sartre, "İnsanın özgürlüğü, kendisine karşı yapılanlara takındığı tavırda gizlidir" demişti uzun yıllar önce.
Yaşadığımız sevinç Sartre'nin tanımına ne kadar da uygun düşüyor.
Fransa, Jean- Jacques Rousseau, Voltaire, Descartes, Diderot gibi adamların ülkesi olarak kalsaydı, bu kadar sevinmezdik aldığımız sonuca...