"Nefesleri kesen derbiyi Galatasaray kazandı" yazıyordu, gazetemin sürmanşetinde dün.. Altında da kocaman kocaman "Aslan zirveye kükredi" diyordu..
Acı acı güldüm.. Böyle yazacaklarını biliyordum.
Ötekileri henüz görmedim, ama onlar da benzerlerini yazacaklar..
Çünkü biz skor yazarlarıyız..
Gerçekleri değil, tabelaları yazarız konu spor olunca..
Bu ülkede, benim bu yazının başına koyduğumu manşet yapacak ve "Türk futbolunun utanç gecesi" diyecek gazete olduğunu düşünen var mı?.
Olmadığı sürece de, Türk futbolu, yılladır devam eden, hem milli, hem kulüp bazında Avrupa ve dünyada tepe taklak düşüşünü yaşamaya devam edecektir.
Biz de kendi kendimizi aldatmaya devam edeceğiz tabii..
"Aslan zirvede kükremiş.."
Cart kaba kağıt!.
Ne kükremesi dostlar, ne kükremesi..
"Bir aslan 'miyav' dedi.
Minik fare titredi.."
Hepsi bu..
"Miyav" diyebilen Fatih Terim'in, futbol oynamayı unutan, antifutbolla vakit geçiren takımı..
Titreyen minik fare de, Beşiktaşlı okurlar benzetmeye kızmasın, Şenol Güneş'in yüreğinde fırtınalar estiren korkuyla sahaya çıkardığı "Beşiktaş" demeye dilimin varmadığı onbir..
"Ben artık Galatasaraylı değilim" diye yazdım.
"Bilinç altında Türk olan futbolcudan nefret, bilinç üstünde de "Hele yenilmeyelim, yenilmemek için de futbolu öldürelim" olan Fatih Terim'in bu takımının kazanmasını içim hiç istemiyor, haftalardır. Onu açıkladım sizlere.. "Hele es kaza şampiyon olması, Galatasaray'ın sonu olur. O zaman Fatih bu takımın başında kalır" diye düşündüğümü de yazdım ve söyledim.
Ben bu futboldan nefret ediyorum. Bu futbolu oynatan kafadan da Galatasaray'ın kurtulması gerektiğine inanıyorum.
90 dakika boyu, çabuk attığı iki taç dışında futbol diye ne oynadı Galatasaray?. Takım oyunu olarak ne, bireysel olarak ne?.
Kapayın gözünüzü, aklınıza bir tek bir sahne geliyor mu?.
2000 yılında Avrupa'nın zirvesine çıkan ve dünyayı kendine hayran eden Fatih Terim ve onun Galatasaray'ını ise aradan geçen 20 yıla rağmen hatırlıyorum, hem de bin sahnesiyle..
O zaman, müthiş oyuncular vardı ve "Galatasaray Ruhu" etrafında birleşmişlerin, muhteşem "takım" oyunu..
Kendi sahasında saatlerce top çeviren, hepsi seçilmiş ruhsuzlardan oluşan bu paralı askerler, yabancılar lejyonunun "utanç" futbolu değil..
Bu takım kazansa ne olur, şampiyon olsa ne yazar!.
Gidip Avrupa'da rezil olacaksan, niye şampiyon oluyorsun ki?.
Beşiktaş ondan felaket!.
Yahu çoktan umudunu kestiğin şampiyonluk Başakşehir ve Galatasaray'ın bol keseden ikramlarıyla altın tepside önüne konmuş. Çık kazan, uzan kupaya..
Şenol Güneş'in halini gördünüz mü kenarda, maçın başından itibaren..
O saha kenarında "şıklık" gösterisi yapan adam gitmiş, ne bulduysa üzerine geçirmiş, saçını elleriyle taramış, bitik, kopmuş, umutsuz bir adam duruyor..
Vücut dili "Ben kaybettim" diye bağırıyor, ekranlara.. Kendini zorda hisseden oyuncu kenara bakacak ve bu tükenmiş, kaybetmiş adamı görüp moral bulacak öyle mi?. Ne oldu sana Şenol Hocam, ne oldu sana..
Dağları bekleyen korkusuyla sahaya çıkardığı "Ödlekspor" onbirinden söz etmedim daha..
Şimdi bu Terimspor'la bu Güneşsspor'dan biri şampiyon olacak öyle mi?.Güldürmeyin beni..
