İsmini bir ilanda gördüm, Lütfi Vural Paşamın.. 100'üncü Doğum Günü imiş 23 aralık pazar. Oğlu Kadri vermiş "Anma" ilanını..
İyi etmiş.. Kadri'nin dünyada olma sebebi Vural Paşam.. Ama benim de bugün hayatta olma sebebimdir.
O olmasaydı o gün Gülhane'nin başında, tıbbın tüm imkanlarını kullanmasaydı.. Beni yaşatmak için benden fazla çırpınan o profesöründen internlerine muhteşem kadronun başında olmasaydı, tam bir yıl süren o ölüm kalım savaşını kazanamazdım.
Minnacık bir iyilik yapmıştım ona.. Ama sebep vefa borcu değil, müthiş insanlığıydı.. Kime olsa yapardı, iyi bilirim..
Asteğmen üniformasıyla evine gitmiştim bir konuyu konuşmak için. Onun sırtında da Paşa üniforması vardı ve çıkarken askıdan aldığı paltomu tutmaya davranmıştı.
Paşa ve asteğmen.. Elinden paltomu nasıl çekip o karlı Ankara kışında giymeden nasıl kaçtığımı iyi hatırlıyorum..
Işıklar içinde yatıyorsun, eminim, Paşam!.
Aldığın dualar Cennette altın köşk yapmıştır sana..
Yaşa Kadri!.