Yasemin Kumral deyince Ankara Basın Tepe günlerim aklıma gelir. Komşu kızıydı Yasemin. Bizim evde de sık sık Modern Folk Üçlüsü merkezli toplanırdık. Kimler kimler gelirdi o gecelere, çoğu sanatçı; Nükhetler, Emeller, Seyyaller.. Bir de komşunun küçük kızı gelirdi, elinde gitarıyla; Yasemin Kumral oydu işte. Hep gitarıyla değil ha.. Bazen de annesinin bana yaptığı aşure, çorba tenceresi ya da kurabiye poşetiyle de gelirdi. Bir gün sevinçle daldı. "Bir şarkı var" diye... Çaldı, söyledi de...
"Hırsından çatlasın düşmanlar/ benimde artık bir sevgilim var"ı milyonlar ezberledi. Mahallede Yasemin'i görenler, "Bim bam bom" der oldular.
On parmak, on marifet kızın ne zaman müzisyenlikten öteye gideceğini merak ediyordum ki, uzun yıllar yaşadığı Amerika'dan döndü ve içinde yaşanmışlıktan aldığı uzun hikâyelerinin yer aldığı dosyayı önüme koydu.
"Bir İstanbul Varmış!."
Geçen hafta Suadiye D&R'da imza günü yaptı. Yanındaydım. Nasıl ilgi topladı, inanamadım.
Bu "Masalsı" İstanbul'un her satırını lezzetle okuyacağınızı garanti ederim.. Hele de bir plajda uzanıyorsanız!.