Editörler, yazı işleri müdürleri, genel yayın müdürlerinden umudu kestim.
Patronlara yazıyorum.
En başa da, içlerindeki en iyi dostum Turgay Ciner'i koyarak..
İnternet, gazete satışlarına büyük darbe vurdu. Bizim aileden biliyorum.
Günde ortalama üç beş gazete alan kardeşim Kemal mesela, istediği tüm yazarları avuç içi kadar cep telefonundan okuyor.. Evine artık gazete girmiyor.
Ben, kağıt kokusu ve hışırtısına devamda ısrar ve inat ediyorum.. Üstelik kocaman İpad'de kolay okuma imkanım da varken..
Ama, "OKUNACAK" gazete sayfası değil, duvara asılıp "BAKILACAK" süs yapmağa meraklı bir takım çizerler ki, ben onlara mastürbatörler diyorum, ısrarla inatla bana "Gazete okumayı bırak" diyorlar.. Gazeteyi dişi yazılarla okunmaz hale getiriyorlar, çünkü.
"Vay be?. Şu sayfanın güzelliğine bak!." Turgay Bey, Hadi magazin tamam.
Okumaz, yarısını eksik okursun, tamam.. Ama köşe yazısı, yorum yazısı dişi, hele de resim üzerine dişi olur mu?.
Gazeteni görmek ve okumaktan vazgeçmiş olmalısın.
Görsen kıyameti koparırsın, biliyorum.
Fatih Altaylı kardeşimin içerde ve spordaki yazılarını okumak, bu süsçü mastürbatörler yüzünden işkenceye döndü.
Milliyet'te Şansal Büyüka, Attila Gökçe ve Ercan Güven'i okuyamaz oldum..
Hemen her gazete, sözüm ona en ciddileri de teslim olmuş, kendi kendini tatmin edenlere..
Sonunda ben de teslim olacağım İpad'e..
Atacağım gazeteleri çöpe.. Açacağım İpad'i..
Hem orda harfleri büyütme imkanım da var, iki parmakla.. Elin kendi kendisini tatmin etmesine çıldıracağıma bul ipadden, rahat rahat okurum...
İki tık.. Hem de bedava..
Turgay Bey!.. Turgay Bey!.. Duydunuz mu beni?.
Ve de öbür patronlar..
Gazete "Okunur" beyler!.
O- KU- NUR!..
Okuyabilirsek!.
Okumamıza izin verirlerse!.