Manyas, Haydar'la Çavuşköy arası bugün otomobille 15 dakika..
Ben çocukken, babannemin yaylı arabasıyla 40-45 dakikada giderdik. Öyle komşuydu köylerimiz Adnan Amca ile.. Adnan Hunca..
Bu ülkede kozmetik sanayisinin kurucularından.. Manyas yöresi çerkezlerinin ağabeyi, amcası..
1980'li yıllarda İstanbul'a taşındığımda bana sahiplenenlerin başında geliyordu..
Babamın dedesi ile Kafkasya'dan göçenlerdendi, Hunca Ailesi.. Bir kan bağımız da vardı muhtemelen.. O "Var" derdi. Ama soy ağacımızı yapamadık.
Bir ara babam da uğraşıyordu. Ömrü yetmedi.
İlk yaptığı iş, bana kozmetik fabrikasını gezdirmek olmuştu.
Bahçeköy civarında yeşillikler içinde harika bir mekandı. Hele yeşile aşık benim için..
Sık sık giderdim.
Adnan Amca beni çok severdi.. Ben de onu..
Çok iyi Galatasaraylıydı.
Yöneticilik bile yapmıştı.
Bir gün, o zamanlar fevkalade ünlü Etiler Fly İnn'i satın aldığını duyunca, çok şaşırmıştım..
"Senin gece kulübü, disko ile ne işin olur, Adnan Amca" diye sormuştum..
"Çocuklar büyüyor.. Günden güne büyüyen kozmetik işini onlar devralacaklar. Ama işletmeciliği öğrenmeleri lazım.
Disko işi yaşlarına uygun. Hem eğlenir, hem öğrenirler" demişti..
Yani bu nasıl bir ileri görüştür!.
Haydar köyünü hiç unutmadı.
Oraya bir Anadolu Lisesi yaptırdı.
Öyle cömert, öyle vefalıydı.
Adnan Amca'yı cumartesi günü toprağa verdik.. Camide Galatasaray Camiasının önde gelenleri vardı.
Başkan hariç.. Gelse şaşardım zaten..
Mezarlıkta ise aile ve dostları..
Bahçeköy mezarlığından aile yeri almış.. Tam 10 mezar, taşlarına dek hazır. Getir, defnet, taşa ismini yaz - dır. O kadar iş bırakmış kalanlara..
Gördüğüm en düzenli defin töre - niydi.
İmam, Kur'an okurken, mezarın üstü, serpilen değil, ekilen sarı kırmızı çiçeklerle bezenmişti bile..
Ekenlerden bir sarı, bir kır - mızı istedim. Şimdi bahçemde - ki koltuğumun tam karşısında duruyorlar. Her sabah suluyo - rum!.