Yasemin odama girdi.. "Nuyanabi" diye bir yazı attım, dosyanıza.. Bir bakın" dedi.. Baktım.. Ve aynen köşeme aldım.. Mektup, Nuyan Ağabey'in pek çok Olimpiyat ve Dünya Atletizm Şampiyonasında yanımızda olan, adeta kucağımızda büyüyen, şimdi Profesör oğlu Süreyya Yiğit'ten.

*** Sevgili Yasemin Hanım,
Olimpiyat ile ilgili bir yazı yazdım, Hıncal Ağabeye iletirseniz sevinirim.
Sevgilerle,
Süreyya
. . . . .
Sevgili Hıncal Ağabey,
Malumun ilamı Cuma akşamı Rio Olimpiyatları'nın açılışı. Sen de eminim benim gibi açılışı buruk bir şekilde izleyeceksin. Soracaksın: Nerede Atlanta, nerede Sydney, nerede Mahşerin Dört Atlısı?
İzninle ben cevaplayım: Son atlı sen televizyon ekranından seyrederken, bence Rio'daki bulutların arasından üç tanıdık yüz birden belirecek. İlk önce babamı, çalınan müzikleri ve ritmi dikkatlice dinlerken göreceğiz. Sonra Cüneyt Amca ışıklandırma ve tanıtımı eleştirecek.
En sonunda da Kenan Ağabey danslar ve ülke kafileleri hakkında bilgilerini bizlerle paylaşacak.
Ağlamasam da, biliyorum ki açılışta bir kaç kez yutkunacağım. Hele o olimpiyat meşalesi yakıldığında, öbür tarafa geçen atlıları biraz daha yanımda, sıcak nefeslerini yanaklarımda ve ensemde hissedeceğim. O nefesler, olmayan saçımı ve aklaşan sakalımı okşayacak...
Adım gibi biliyorum ki babam en son Atina'da mağlup olan Amerikalı bayan sekiz tek kürekçilere odaklanacak; özellikle de Londra'da bayanlar iki çiftede altın kazanan İngiliz Katherine Grainger ve Anna Watkins'in tekrar birinci olup olmayacağını ve Çek Ondrej Synek'in erkekler tek çiftede 2008 ve 2012'de aldığı gümüşleri altına çevirebileceğini sorgulayacak.
Sen de çok iyi biliyorsun ki Cüneyt Amca gelenekten asla vazgeçmeyecek, gözleri sadece ve sadece Usain Bolt ve diğer 100 metrecilerde dolaşacak. Kenan Ağabey ise her zamanki ev ödevini dört dörtlük yaptığından, Amerikalı yüzücü Katie Ledecky'ye ilgi duyacak ve 200'den 800'e kadarki serbest finallerini kaçırmayacaktır.
Dört sene evvel Londra'daki müsabakaları izlerken tribünde ara sıra gözlerimi kapatıp Kenan Ağabey ve Cüneyt Amca ile olimpiyatları beraber yaşadım. Bu sefer Rio'da onların yanına babamı da ekliyorum.
Ne diyeyim ki, şair doğru yazmış: "Ölüm Allah'ın emri, Ayrılık olmasaydı." Hele Olimpiyatlarda....
Evet, Hıncal Ağabey, Rio sen, ben ve tüm onları seven ve hatırlayanlar için zor geçecek. Bu kadarı doğru. Ama, umarım unutulmayacak bir oyunlar olur ki, biz de gece yarıları heyecan ile adeta ekranlara yapışırız.
Kendine çok, ama çok iyi bak, Mahşerin Son Atlısı!
Sonsuz sevgilerimle,
Süreyya.
Yıl 2003.. Paris St.
Denis Stadı.. Dünya Atletizm Şampiyonası, Mahşer'in Dört Atlısı'nı son kez bir araya getirdi.. İşte açılış günü, Starta hazır Atlılar.. Soldan.. Ben.. O gün TV'deki işleri yüzünden starta geç kalan Kenan Onuk'un yerini dolduran Nejat Kök, Cüneyt E. Koryürek ve Nuyan Yiğit.. En sağda, "Mahşer'in 4.5'uncu atlısı" dediğimiz ve bayrağı devretmek üzere hazırladığımız Mehmet Aslan.. Bu resim de onun koleksiyonundan zaten..
Kenan, Cüneyt ve Nuyan, Rio'yu buluştukları gökte yan yana izleyecekler.. Sona kalan ben, "Hangi kanal veriyor acaba" diye çırpınırken..