Milli Eğitim Bakanlığı çevreleri, El Yazısı'nın ilkokul müfredatından kaldırılmasını tartışıyorlar.. Bu konuda yaşanmış deneyimlerimle, kesin görüşüm var..
İlkokula başladığımda, birinci sınıfta bütün derslerim "Pekiyi" idi. İkinci sınıfta, Yazı dersinde el yazısına geçtik.. Hem de mürekkepli kalemle.. Saz kaleme uç takar, hokkaya batırır yazardık, hattatlar gibi.. İkinci sınıfta bitişik el yazısı başladı. İlk karneyi aldık. Hepsi "Pekiyi".. Sadece Yazı, "Orta.." İkinci karneyi aldık. (O zaman üç karne verilirdi, yılda) Hepsi pekiyi.. Yazı "Zayıf!." Tüm ilk ve orta eğitim hayatımda aldığım tek zayıftır bu.. İftihara geçmemi de önledi.. Üçüncü karne orta alabilince gene, ikmalsiz geçebildik. Ama o "zayıf" ciğerime nasıl işlemişse, el yazım o zayıf aldığım günkü düzeyde kaldı hep. Çocuk aklımla yemin etmiştim "Mecburi ders bittikten sonra bir daha bitişik yazı yazmayacağım" diye.. Yazmadım da.. Küçük harf kullandım bugüne dek, mecbur kaldıkça.. Ama dedim ya "Zayıf" aldığım düzeyde kaldım hep, bir santim ileri gitmeyerek..
1961 yılında, Mülkiye'de öğrenci ve gazeteci iken, İstanbullu bir kız arkadaşım olmuştu. O zaman telefon ne gezer.. Mektup yazmıştım, gazetedeki daktilomla..
"Sevgiliye mektup el yazısı ile yazılır" diye bir fırça cevabı geldi. İkinci mektubu el yazımla yazdım, tabii..
Cevap..
"Boş ver.. Sen gene daktilo ile yaz. Bunu da daktiloya çekip yeniden yolla.."
El yazım öyle berbattır ki, inanmazsınız..
Bana sorarlar.. "Senin hiç not tuttuğunu görmedik. Bunca şeyi nasıl aklında tutuyorsun?." Tutmak zorundayım da ondan.. Tuttuğum notları sonra kendim bile okuyamıyorum ki.. O kadar berbat.. O zaman not almanın âlemi yok.. Hafızaya kuvvet.. Notsuz röportajlar, notsuz maç yazmalar hafıza idmanı oldu bana.. Giderek kuvvetlendi, hatırlama gücüm..
Uzun lafın kısası..
El Yazısı ilkokul müfredatında kalmalı.. Hatta ortaokullara da konmalı.. Ama zorunlu değil.. Resim ve müzik gibi bir sanat dersi olarak öğretilmeli.. Çocukta "Hat" sanatı üzerine yetenek varsa, onu başka türlü nasıl keşfedeceksiniz..