Zafer gecesinin ertesinde, Konya'daki saygı duruşundaki saygısızlığı eleştiren tek yazardı Mustafa Denizli. Gazetesi Hürriyet, ertesi gün o satırları tam sayfa büyüttü. Keşke kampanyaya dönüştürselerdi..
Bu arada, bazı köşelerde, bazı başlıklarda Konya'nın suçlandığını gördüm.
Kahrolası bir peşin hükümle, nice uygarlıkların beşiği Konya, gericilikle itham edilir hep..
Doğudan doğan ışığın kaynağıdır Konya oysa..
O rezil tepkiyi Konya'ya ve Konyalılara yapıştıranlara iki sorum var..
1- Hiç Konya'ya gittiniz mi?. O kenti dolaşıp, Konyalılarla konuştunuz mu?.
Hele üniversitenin kurulması ve hızla gelişmesinden sonra nasıl Konya bir Anadolu incisi oldu, gördünüz, yaşadınız mı?.
2- Bu ülkenin hangi kentinde, hangi saygı duruşunda, saygılı kalmayı bildik biz, bugüne dek de, Konya'ya saldırıyorsunuz şimdi?.
Bir tek örnek verebilir misiniz?.
Saracoğlu'nda.. Ali Sami Yen'de, Ankara 19 Mayıs'ta.. İzmir'de..
Nerde?. Tek örnek.. "Bir dakika" derler..
Hakem 15'inci saniyede düdük çalar ki, rezillik arşa çıkmasın.. Rakip taraftarlar karşılıklı küfürleşirler.
Anlamsız sloganlar tempolarla atılır..
O stada nerden geldikleri belli olmayan gurubun yaptığı da o işte..
Saygı duruşu nasıl yapılır bilmeyen bir ülkeyiz biz.. Kaç kez yazdım bu köşede "Saygı duruşunu yasaklayalım da, dünyaya rezil olmayalım" diye.. Konya mıydı oralar!.
Bu saygı duruşu işine devlet el koymalı.
Saygı duruşu mutlak o boru sesi eşliğinde yapılmalı.. Bu bir nebze susturur, ölülere, insanların yaslarına, matemlerine saygı duymayan o rezil ruhlu insanları..
Bu ülkenin Cumhurbaşkanı, Başbakanı, tüm siyasal liderleri gidip karanfil bırakıyor, ölümler meydanına..
Saygı duruşunda bulunuyor.
Acının, yasın büyüklüğü karşısında devlet 3 Gün Milli Matem ilan ediyor.
Hala gürültü, hala tepinme, hala slogan..
Kimsiniz, nesiniz siz, utanmaz adamlar?..