Mülkiye'nin "Türkiye" olduğunun iddia edildiği 50/60'lı yıllarda, o okulda okumakla gurur duydum hep.. Öyle bir öğretim kadromuz vardı ki, her gün gazetelere manşet olur, doktrin oluşturur, ülke yönetimine yön verirdi..
Her yıl sonunda okulun yer aldığı Cebeci'de sokaklara yayılan "İnek Bayramı"mız efsaneydi. O bayramlarda, o muhteşem hocalara, hem de nasıl ağır takılınırdı.. Şimdi onda birini etseniz, on yıl yersiniz..
Besim Hocam, Üstünel, "Besim-i mütebessim" olarak anılırdı, tüllap (Yani biz talebeler) tarafından.. Çünkü hep güler yüzlüydü. Öğrencilerin sevgilisiydi.
Okul bittikten sonra ilişkilerimiz doğal olarak azaldı. Ben 80'lerde İstanbul'a taşınınca da iyice bitti..
Ta ki, Boğaziçi Albert Long Hall konserlerine gitmeye başladığım güne kadar. Sevgili Hocamı orada gördüm.. Her çarşamba sevgili eşi Gülen Hanımla el ele gelirler ve hep ayni yere otururlardı. Her konser öncesi mutlak yanlarına gider, ikisine de sarılırdım. Klasik müziği müthiş sever, çok da iyi anlardı. Konser sonraları ayaküstü eleştirisini yapardı bana..
Salona girdiğimde o iki koltuğa bakardım hemen. Boş görünce meraklanırdım.
O da beni görmeyince meraklanırmış meğer..
Bu sezon sonuna doğru üç aksilik üst üste gelince üç hafta gidememiştim..
Salona girip yanına gittiğimde "Ver bakalım kulağını" dedi bana.. "Nerdeydin üç haftadır?.."
Sezonun son konseri öncesi, Sevgili Evin İlyasoğlu, gelecek sezonun tüm anlaşmalarını yapmış, programı dağıtmıştı. Arada incelemiş. Konser sonunda "Hocam seneye görüşmek üzere" diye vedalaşırken "Programa baktın mı, Evin harikalar yaratmış. Çok güzel konserler izleyeceğiz" demişti.
Öpüştük..
Sonra.. Sonra..
Gaziantepli hemşerim, Sevgili hocam 88 yaşındaydı.. Beyne giden damarlarda bir tıkanma aniden..
Mütebessim Hocama veda ederken, iki büyük kadını anmam gerek..
Biri Sevgili Evin İlyasoğlu.. Düzenlediği o konserler, beni hocamla yıllar sonra yeniden buluşturdu. Her çarşamba Boğaziçi'ne hem konser, hem de hocamla buluşma için koşar oldum.
İkincisi.. (The last but not the least, derler Amerikalılar, öylesi) Gülen Üstünel.. Hocama hem de nasıl iyi bakan, o son yıllarını, ayakta, keyif içinde geçirmesini sağlayan, ona ömür boyu mutluluk veren muhteşem kadın!.
Bin teşekkür Gülen Üstünel..
Bin öpücük, Evin İlyasoğlu!..