"Bu oyunu nasıl oynuyorsun geri zekalı!. Bu tahammül edilmez tek kişilik monologunla tiyatro yaptığını mı sanıyorsun?. Bir daha milleti kandırıp bilet satmayacaksın. Ben emir vereceğim, öyle oynayacaksın. Yoksa gerisini sen düşün" deseydim Emre Kınay'a, bana gerçekten hafakanlar bastırtan, nerdeyse tiyatrodan nefret ettiren, perde kapanırken herkese "Nihayet Bitti" diye oyunun adını söyleten şovundan sonra, ne yapardı acaba?.
Aslında, 60 yıldır tiyatro izleyen ve yazan biri olarak, geçen yıllarda pek çok oyununu göklere çıkardığım, ödüller almasına sebep olduğum Duru Tiyatro'nun bu tahammül edilmez oyunu için de izlenimlerimi yazma hakkım vardı, ama, beğenmediğimi ifade için bu tarzı seçmem, ayıp olurdu, değil mi Emre, kardeşim..
İşini yapan fedakar ve cefakar bir tiyatrocuyu böyle aşağılamaya hakkım olabilir miydi?.
Ama bu üslup benim değil, senin..
İşlerini yapan meslektaşlarıma, belki de, gece birlikte çıktığın kadına hava atmak için, aynen bu sözcüklerle hakaret ettin Emre.. Ben sadece özne ve nesnelerin yerini değiştirdim. Gazetecilerin yerine senin adını yazdım o kadar.
Adı bir şekilde ünlüye çıkanların, o ünü yaratan insanları, ikide birde şamar oğlanına çevirmesine, bunca meslek derneği nasıl seyirci kalıyor?.
Bu şımarıklıklar nasıl, o derneğin desteği ve hukukçuları ile davalara dönüştürülmüyor?..
Sabahlara kadar karda kışta, çatı altında titreyen meslektaşlarım bu kadar sahipsiz mi yahu?.
Sizde hiç utanma yok mu, dernek yöneticileri. Hadi, kendinizi geçtik..
Meslek adına yüzünüz kızarmıyor mu?. Mesleğimiz, Allahın günü aşağılanmaya layık mı?.
"Yetti artık.. Yetti be" elini masaya vuracak bir kişi de mi kalmadı, bu meslekte?.