Şimdi siz sarışın bir genç kızsınız..
Devletin bir seçme sınavına girmeniz gerek. Ama kendinize güvenemiyorsunuz ve yerinize bir başkasını sokmayı planlıyorsunuz.. Suç ortağı olarak esmer bir kız seçer misiniz?.
Yani, hem de üniversite mezunu bir matematik öğretmeni adayının bunu yapabileceğini düşünüyor Türk polisi, iyi mi?..
..Ve bu düşünce bir genç öğretmen adayının bir yılına mal oluyor..
Gazetelerde okudunuz mutlak..
Pelin Derya Çetinkaya'nın sınav belgesindeki fotoğrafı sarışın..
Kimlik kartında ise koyu kahve.. Sınava geldiği gün de öyle..
Sınav görevlisi, şüpheleniyor, polis çağırıyor..
Polis de, kızı dinlemiyor bile.. Sınav salonundan çıkarıp, apar topar karakola götürüyor ve sorguya çekiyor.. Bu arada, sınav da yapılıp bitiyor.
Durum anlaşılıyor ama, zamanı geri getirmek mümkün değil..
Genç öğretmen adayına "Bugün git, seneye gel" diyorlar..
Gazetelerde okudunuz günlerdir..
Vatanı kurtarmakla meşgul olup, böyle küçük meselelere dokunma zahmetine katlanmayan yüzlerce yazarımız da, hepsinin tepesinde "Halk" yazan büyük gazetelerimiz de, konunun üzerine gök gürültüsü gibi gitmediler..
Oysa ortada çok ama çok önemli bir olay vardı.. Türkiye'nin hukuk devleti mi, polis devleti mi olduğu asıl bu konuda tartışılmalıydı. "Bu kadarcık şeyden o çıkar mı?." demeyin.. Asıl ordan çıkar.. Mükemmellik de, rezillik de ayrıntılarda gizlidir.
Türkiye hukuk devleti olsaydı, polis oraya "Yasak" demek, birisini yaka paça alıp nezarete götürmek, sorguya çekmek için değil, bir vatandaşa "yardımcı olmak, bir sorunu çözmek" amacıyla giderdi. Çünkü öyle eğitilmiş, amirleri tarafından öyle yetiştirilmiş olurdu.
Türkiye hukuk devleti olsaydı, o polis orada bir vatandaşı haksız yere sınavdan çıkarıp bir sene kaybetmesine mal olmanın, kendisinin de işini kaybetmesine yol açabileceğini, devletin büyük tazminat ödeyip, sonra o tazminatı kendisinden almak için dava açacağını bilirdi.
Oraya vatandaşa yardımcı olmak için giden polis, resimdeki sarışın kızla, sınava giren koyu renk saçlı kızın farkına varıp, şüphelenen sınav görevlisine hak verir, ama kızın bir yılını kaybetmesine mal olacak hatayı da yapmazdı..
Hukuk devletinin polisi şöyle derdi.. "Durum incelenmeye değer. Şüphe bariz. Siz sınava girin. Ben bekleyeceğim.
Sınav sonunda birlikte karakola gideceğiz.
Ayni şahıssanız mesele yok. Bir sahtekarlık varsa, o zaman sizi savcılığa havale eder, durumu da sınav komisyonuna bildiririm.."
Ne kadar basit değil mi?.
Ama polis büyük bir sorumsuzlukla, kararının genç kıza nelere mal olacağını hiç düşünmeden, bu işin sonunda kendisine zarar gelebileceğini aklına bile getirmeden "Resim sarışın, sen esmersin, yürü karakola" deyiverdi.
Amerika'nın en zengin adamları avukatlardır.
Çünkü tazminat davalarından büyük paralar kazanırlar.
Sırf gazete haberlerini izleyen hukuk büroları vardır. Böyle bir haber okudular mı, derhal zarar görenin kapısını çalarlar. Vekaleti alıp, milyonluk davalar açarlar.. Çünkü Amerikan hukukunda, "Tazminat, alanı zengin etmez" gibi aptalca bir hüküm yoktur. Tazminat, verilen zararın maddi, manevi karşılığı neyse odur. Öyle olduğu içindir ki zaten, ister devlet, ister özel kurumlar ve kişiler, "Kişi Hakları"na karşı çok dikkatli ve özenli olmak zorundadırlar. Olmadıkları anda yanacaklarını bilirler.
Türkiye'de böyle hukuk büroları yayılmalı..
En deneyimli tazminat avukatları, kendilerine gelinmesini beklemeden Pelin Derya Çetinkaya'nın ayağına gidip vekaletini almalı ve bu kaybedilen bir yılın bedelini, o polisten ve bu devletten istemeli..
Karşılık 3 otuz para gelirse, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'ne kadar gidilmeli..
Bu davalar artar, birbiri ardına kazanılmaya başlanır, en başta polisler, "Yapılanların yanlarına kâr kalmayacağını" öğrenmeye başlarlarsa, hukuk devleti olma şansımız artar!..