"O namussuzluğu yapmak istemedik" demiş, Güven Kıraç.. Özellikle tiyatro sahnesinde en sevdiğim oyunculardandır.. Milliyet Pazar'da o "Sert" başlığı görünce, merakla daldım, "Neymiş o namussuzluk" diye.. Ve okudukça, nasıl hayal kırıklığına uğradım, Güven Kıraç adına..
Efendim "Özür dilerim" diye bir film yapmış. İki kardeşin öyküsü.. Ağabey Güven, zihinsel engelli.. Güven, filminin farkını anlatıyor..
"Amerikanvari bir başarı öyküsü çekmek istemedik.."
Ne demekse.. "Başarı" sadece Amerika'da mı oluyor?. Türkiye'de hem de nasıl başarı öyküleri var, roman da olur, film de..
Neyse.. Asıl sarsıcı cümle ardından geliyor..
"İstesek biz de daha önce örneklerini gördüğümüz gibi, çok ağlatan, milyonları sinemaya koşturacak kadar dramatize eden bir şey yapabilirdik. Ama öyle bir namussuzluğu yapmak istemedik.."
Güven'in kimi ve hangi filmi kastettiğini bilmemek için gerzek olmak gerek..
Milyonla, gerçekten milyonla insanın zevk alarak, hatta bir kaç defa görerek, tanıdığı herkesi de görmeye zorlayarak izlediği bir filmi çekmek niye "Namussuzluk" olsun Güven?.
Bir filmin gişe yapması ayıp mı?. Sinema kapılarında kuyruk, utanç görüntüsü mü?.
"Yapan yapar, yapamayan eleştirmen olur" demiş George Bernard Shaw!..
Hadi şu namussuzluğu yapmayı bir denesene.. Milyonların izleyeceği bir film yapsana..
Kazandığın parayı Kızılay'a bağışlar, utancından da kurtulursun..
Seyircisiz film yapanların, başarılı olanlara saldırması bu ülkede gelenek Güven.. Sen de bu tuzağın içindesin..
Yazık!..