Hayır, Hippilerden söz etmiyorum..
Bizim mafyanın acımasızca çalıştırdığı minikler "Çiçek çocukları" dediğim.. "Beş tane yapın" diyen Başbakanımıza kadar gider sorum..
"Mafyanın kucağına düşsünler" diye mi?.
Tarabya'da bir balıkçı meyhanesindeyiz.
Arkadaşlar rakı balık yapma kararı vermiş. Ben ikisini de sevmem ama mızıkçılık da etmem.
Gittik.. Gecenin bir yarısı, elinde bir minik demet gülle bir kız çocuğu düştü masaların arasına.. Birer birer dolaşıyor ve tersleniyor..
İşaret ettim. Geldi..
"Kaç yaşındasın?."
"Sekiz.."
"Okuyor musun?.
"Evet!.."
"Yarın sabah okul var mı?.
"Evet.."
Al bağrına bas.. Öyle tatlı..
"Ver bütün çiçekleri bana" dedim..
"Al bu 50 lirayı şimdi doğru evine.."
Gitti..
10 dakika geçti.. Baktım.. Elinde bir başka demet, gene dolaşıyor masa masa..
Belli ki, bir dilenci mafyası çalıştırıyor kızı..
Belli ki, yıllardır çalıştırıyor, yerleşmiş buraya, kim bilir başka nereye?.
Peki 8 yaşında kız çocuğu gecenin bir saatinde meyhanede sarhoş mezesi olursa, büyünce ne olur?.
Erol Çakır valiyken, bu çiçek çocuklarına savaş açmıştım. Valim ciddiye alınca, işi çözmüştük..
İstanbul valisiz kalınca, gene hortlamış demek..
Akşam üzeri evine giden erkeklerin eşlerine bir demet kır çiçeği götürmelerini sağlayan, mahalle kaldırımlarının köşesine oturmuş kadınları sopayla kovalayan polisler ve zabıtalar, gece yarıları meyhanelerden çıkmayan bu çocukları görmez mi?.
Görürler tabii.. Ama birileri de onları görür!.
Bu iş de böyle sürer gider..
Siz bol bol doğurmaya bakın analar..
Yürür yürümez işleri hazır..
Meyhanelerde çiçek satarlar, sabaha karşı!..