Hayır, Kadir İnanır'ın görüşüne zerre kadar katılmıyorum.. "Evladını astıran benim ecdadım olamaz" demiş, ya!..
Kanuni Sultan Süleyman, benim fena halde gurur duyduğum bir ecdadımdır. Londra British Museum'da hem de aylar sonra kapanış haftasında nerdeyse bir kilometrelik kuyrukla girdiğim "Türkler" sergisinde Kanuni'nin, Fransa Kralına yazdığı o tarihi mektubu nasıl gururla okumuştum. Gene okurum.
Doğrudur.. Kanuni oğullarını ortadan kaldırmıştır.
Haklı, haksız tartışılır. Ama yasaldır. Fatih Sultan Mehmet'in "Kanunname-i Ali Osman"ına göre, devleti alinin selameti uğruna, karındaşlarını katletmek evladır. Fatih bu yasayı, Fetret Devri'nin ardından yazmıştır. Yıldırım'dan sonra o kardeş kavgasıdır ki, daha kuruluş yıllarında Osmanlı'yı yok edecekti.
Eylemleri, bugün oturduğumuz yerden değil, yaşandığı yıllar, ortam ve koşulları içinde değerlendirdiğimiz ölçüde objektif oluruz.
Cumhuriyet'in kuruluş yıllarını, koşulları zerre hesaba katmadan acımasızca eleştirmek ne kadar yanlışsa, Kanuni'yi "Yok saymak" da o kadar yanlıştır.
O zaman niye "Bravo Kadir!.."
Ben tek karesini seyretmedim. TV seyretmem. Ama Muhteşem Yüzyıl, herkesin yere göğe koyamadığı diziydi. Her gün sayfalar ve ekler bu diziyle doluyordu. Herkes övmek için yarışıyordu.
Ne zaman ki, Başbakan diziyi ağır eleştirdi. Durum aniden tersine döndü.. O ana kadar öven, en azından "Gık" demeyenler, Başbakan'ı geride bırakan bir yergi yarışına girdiler..
İşte bu ortamda Kadir ortaya çıktı ve tam tersini haykırdı..
Fikrini değil, yüreğini, söylediklerini değil, söyleme özgürlüğünü pervasızca kullanmasını alkışlıyorum..
Bir daha "Bravo Kadir!.."
Demokrasi, işte tam da budur!..