İstanbul'daki Uluslararası Tenis Turnuvası'na, sonundaki protesto skandalı damga vurdu. Eleştiriliyor.. Ben de eleştirdim.. Ama Sezar'a da hakkını vermek gerek.
Çok daha deneyimli bir bakanımız, protestoları duyar duymaz podyumu bırakıp kaçarken, Aile Bakanı Fatma Şahin, sonuna dek dimdik durdu orda.. Kazanana ödülünü verdi. Öncesinde de konuşmasını protestolara aldırmadan yaptı.. Yuhalayan seyircilere teşekkürü de ihmal etmedi.. Çünkü tribünler, o "Ayıp" protesto anına kadar çok önemli işler yapmışlardı. Sharapova mesela konuşmasının yarısını seyirciye teşekküre ayırmıştı.
Ben Sayın Bakan'ın yerinde olsam, o teşekkürüme bir de ironi katardım..
"Günlerdir burada, olimpiyata talip İstanbul'da ne kadar iyi bir spor seyircisi olduğunuzu kanıtlamakla kalmadınız, bu protestonuzla, şu anda dünyanın dört bir yanında ekran başında bizi izleyen milyonlarca insana Türkiye'de nasıl bir demokrasi olduğunu da gösterdiniz" derdim.
Siyasette, alkış kadar, protestoya, hatta daha fazla ona dayanıklı olacaksın. Bizde hep kendi yandaşlarından oluşan gurup toplantıları ve mitinglerde konuşmaya alışmış olanlar, en küçük protestoda şaşkına dönüyorlar..
Fatma Şahin, kaçmadı, şaşırmadı, teklemedi..
Alkış!..