Hakkı Devrim insan olarak çok sevdiğim, meslek ustam olarak çok saydığım ve hemen her gün okuduğum gazetecilerin başında gelir. 81 yaşında. 58 yıldır yazıyor. Bir usta, bir ağabey olarak, hemen herkesi okuyor ve türkçe yanlışlarını "Dil Yaresi" adı altında toparlıyor. Eski gazetecilerin en büyük takıntısıdır türkçe.. O devirde gazeteci olmanın ilk şartı dilini bilmekti çünkü. Günümüzde, ne yazsan giriyor. Düzelten kalmadı. Aldıran da..
Hakkı Ağabey, beni de çok taşıdı köşesine.. Bazılarında haklıydı. O hatayı bir daha yapmamaya özen gösterdim. Bazılarına itiraz ettim..
Mesela..
Hakkı Ağabey, "Aksan" meraklısıdır, Fransız ekolünden geldiği için. Fransızca, kuralları bildiniz mi, doğru okuduğunuz dildir. İngilizce öyle değil. Nasıl okunduğunu her kelime için ayrı öğrenmeniz gerekir.
"Door" da, "o" okursunuz, yan yana iki "o"yu.. "Book" ta ise "u"!.. Niye.. İngiliz öyle ister de ondan..
Home, cins isimken "Hom" okunur. Özel isim olunca "Huym!." Niye?. Adam aile adının öyle okunmasını istemiş, size ne?.
Hakkı Ağabey, doğru okumak için aksan ister, Fransız gibi.. Ben "Gerek yok. Türkçeyi iyi bilen, cümle içinde anlamı da çözer, doğru okumayı da.. Bu da türkçeyi iyi bilen ve aksansız konuşanın farkını belirler" derim.
Örnek..
Hala..
Bunun babanın kardeşi mi, kenef mi, yoksa, "Şu ana kadar" anlamına gelen bir zaman ifadesi mi olduğunu, ince ve uzun a'lar belirler. Zaman ifade eden de, iki "a" da uzun, ikinci ayrıca incedir.. Kenefte, sadece ikinci ince uzun. Babanın kız kardeşinde ikisi de kısa ve kalındır.
Hakkı Ağabey, farkın aksanla belirlenmesini ister.. Ben türkçeyi bilen ustaya, farkını gösterme hakkı tanırım.
Hakkı Ağabey, Cüneyt'in (Özdemir) bazı hatalarına da değinmiş, hem de kendi gazetesinde yazdığı için özenle..
Cüneyt "Biri serbest bırakıldı. Üç tanesi gözaltına alındı" gibi bir laf etmiş. Hakkı Ağabey "Tane insanlar için kullanılmaz. 'Üçü' demek yeterdi" diyor..
Cüneyt ertesi gün "Çok haklısın Bir Tanecik Hakkı Ağabeyim" diye yanıt verebilirdi.
Yapmamış. Hakkı Ağabey'in eleştirilerinin bir tekine de yanıt verememiş. Ne yapmış.. Oturmuş zehir zemberek bir yazı döşenmiş ve 81 yaşındaki, 60 yıllık ustayı alaya almış nerdeyse ve "Bana ders vereceğine, yazılarını nasıl okutacağını düşün" demiş.
İnsana 81 yaşına kadar, durup dururken yazı yazdırmazlar Cüneyt..
Hele Bedri Koraman, hele Kahraman Bapçum, hele Hüseyin Kırcalı gibi adları Milliyet'le özdeşleşmişleri bir günde kapıya koyan Doğan gurubunda.. Hele yenilenirken yığınla köşe yazarını kapıya koyan Radikal'de, adama boşuna yazdırmazlar..
Hakkı Ağabey de dayanamamış, tabii.. Müthiş bir cevap vermiş Cüneyt'e..
"Ağzının payını" diyebilirsiniz.
Cüneyt altından kalkamaz.. Ama ben Hakkı Ağabeyin yerinde olsam, cevabı Orson Welles'e bırakırdım.
"Gir internete kendi sesinden dinle evlat" derdim..
"I know what it is to be young" diyen ünlü şarkı hani..
"Ben genç olmanın ne olduğunu biliyorum
Fakat sen yaşlılığın ne olduğunu bilmezsin
Bir gün, sen de aynı şeyleri söylüyor olacaksın
Zaman geçip gidiyor ve bu hikâye anlatılıyor
Birçok soru sordum
Tanıştığım akıllı adamlara
Cevapları henüz kimse bulamamış.
Hatırlanacak günler olacak
Gözyaşı ve kahkahalarla dolu
Yazdan sonra kış gelecek
Böylece yıllar geçecek
Öyleyse arkadaşım gel, beraber müzik yapalım
Sen bana yenisini söylerken, ben eskisini çalacağım
Zamanla, senin gençlik günlerin geçerken
Zamanlarını seninle paylaşan birileri olacak."
................
Aman Hakkı Ağabey,
Dün hem de başlıktan başlayarak bir hata yapmış, Korsakov yerine Rahmaninov diye yazmışım, Şehrazat bestecisi için. Derim ya "Artık erken değil, zamanında.." diye.. Hemen fırçanı eline alma, ne olur..
Ah eski düzeltmenler ah.. Ahmed Arif olsaydı, 50 yıl önce, Öncü'deki ve ben bu aptal yanlışı yapsaydım, pirinç sütun sopası ile dalardı odama, "Bu cehaletinle yazmaya utanmıyor musun" diye.. "Ağbi, dalgınlık" dememi falan da dinlemezdi..