Salı sabahı, yakın dostum, arkadaşım Mustafa Sarıgül'ün siyasal geleceğini değiştiren kararını ağır eleştiren yazım yayınlandı.. "Yarın devam edeceğim" diye biten. Öğlen bizim meşhur "Salı" yemeğinde Sarıgül yoktu. Manalı bakışlar, imalı laflar sezdim.. Şakayla karışık "Sarıgül artık gelmez.. Hele sağ kolu Erhan (İşözen) hiç gelmez" diyenler oldu.. Bir iki dost "Sarıgül aradı mı seni" dediler..
Akşam üzeri bizim bahçede oturuyoruz.. Yarı finaller başlayınca, reyting arttı ya.. Maç saatine kadar bahçe keyfi.. Birden yandan Sarıgül girdi.. Bahçe kapısından.. Bu kapı sadece dostlara açıktır. Apartman zilini çalma gereği duymaz, yandan tahta minik kapıyı iter, yan bahçeden yürür, arkadaki esas bahçeye gelirsiniz.. Evde kimse yoksa bile, koltuk, şezlonglara uzanır, beklersiniz.. Öylesi.. Kazım Baba ile Orhan, en evvel gelenlerdi.. "Tekke" koymuşlardı adını.. Geldiğimde bakardım ki, birer şezlonga serilmiş, horul horul uyuyorlar.. "Miskinler tekkesine çevirdiniz burayı" dedim.. Adı öyle kaldı sonunda..
Sarıgül gene şık.. Üzerinde bizim Milimetrik Kaan'ın "Kumaşı çok kıymetli, pahalıdır" dediği özel dikilmiş gömlek.. Bir pembe İtalyan kravat.. Ceket yok.. Kravat var..
"Yahu Başkan, şu kravattan vazgeçemedin bir türlü" dedim.
Sarılıştık. Öpüştük.. Bir gır gır sohbet.. Bir, bir buçuk saat falan.. Konuşulmayan tek şey politika.. O gün çıkan, ertesi gün devam edecek yazım, ima yollu dahi açılmadı..
Ercan "Takımlar sahaya çıkıyor" diye milleti içeri davet edince Sarıgül "Cevahir'in düğünü var. Nikâh kıymaya gidiyorum. Ama yarınki maçta burdayım, beni bugün bağışlayın" dedi, maççılara.. Şakalar, kahkahalar arasında gitti..
"Sarıgül niye Sarıgül?.. Onu öbürlerinden ayıran ne" diye yazmadım bu yazıyı.. Niye yazdım?.
Arif olan anlar!..