Şebnem Dinçgör, Roberto Cavalli'den 6 bin dolara bir kürk ceket almış. Melis Alphan da Hürriyet'teki köşesinde ceketi yerin dibine sokmuş.. Sokar.. Bu kıyafet eleştirisi işini bu ülkede başlatanım.
Pizzaz diye bir sayfa açmıştık, bizim haftalık ilavede, Kenan Erçetingöz'le.. "Haftanın Rüküşü" diye yazardım, binlerce dolar ödenmiş marka kılıkları giyenler için. Kıyamet kopardı tabii.. Eğlenirdik.
Şebnem de, Melis'e bir yanıt vermiş, e- maille.. Sert ve alay dolu.. Melis harika bir iş yapmış, Şebnem'in mailini de köşesine koymuş.
Tamam..
Değil. Burada Sevgili Tuğçe (Tatari) devreye girmiş. "Vay efendim, Şebnem nasıl böyle yanıt verirmiş. Efendim bu yanıt en az mont kadar görgüsüzlükmüş..
Madde 1.. Moda bir zevktir, Tuğçe.. Melis'in eleştirme hakkı ne kadar varsa, Şebnem'in de onu beğenip alma ve giyme hakkı da o ölçüde, hatta fazla vardır.
Madde 2.. Melis'in kıyafeti ve giyeni eleştirme hakkı kutsaldır da, cevap hakkı nedir?. Şebnem'in hem de kendisine yönelik bir eleştiriye karşı fikrini söyleme özgürlüğü yok mu?. Üstelik o gazeteye yazmıyor, köşesi yok. Yazana, bir özel mektup yazıyor.. Kime ne?.
İfade özgürlüğü sadece medyaya değil, herkese, hatta kaç kez yazdım, hayvanlara dahi verilmesi ve sindirilmesi gereken bir haktır. Köşe yazarı, adı üstünde yazar, yeteneği içinde yazar. Böyle bir mesleği olmayan da, elinden geldiğince.. Sindireceğiz. Demokrasi budur.. Başbakan söyledi. Demokrasi sindirme sanatıdır.
Herkes fikrini söyleyecek Tuğçe.. Hepsini sindireceğiz.. Bak sen söyledin.. Ben de kendiminkini
söylüyorum.. Anlaştık mı?..