Sevgili Naci (Arkan),
"Hıncal'a saldırmanın dayanılmaz hafifliği" hatta Sabah'ın sayfalarında bile tüm şiddetiyle sürerken, Türkiye gazetesinde çıkan "Hıncal Uluç" başlıklı yazını, gözlerim nemlenerek okudum..
Bana yapılan en ağır saldırılar kılımı kıpırdatmaz, hatta tebessüm etmeme sebep olurken, senin yazının beni bu kadar duygulandırması, bir yanımın yaşlanmaya başladığının işareti mi acaba?. Savaşçı yanım hâlâ yirmilerde.. Oysa duygusal tarafım nüfus kâğıdımı kabullenmiş sonunda, demek..
Teşekkürler Sevgili kardeşim!.. Ağabeyini güne mutlu başlattığın için..