Işıklar yandı, kalktık.. Arka sıramda oturan kadınlı erkekli guruptan ses yükseldi..
"Hıncal Bey anlatır da, anlarız artık.."
Güldüm.. "Vallahi işiniz bana kaldıysa yandınız.. Ben de anlamadım. Alt yazılar eksik olmalı. Benim Fransızcam çok yetersiz. İyi Fransızca bilen bir arkadaşımı yollamam gerek.."
"Boşuna" dedi arkamdaki.. "Benim Fransızcam çok iyi.. Ama anlamadım işte.."
Neyi anlamadık?..
Filmde olup biteni..
Oysa her şey ne güzel başlamıştı..
Daniel Auteil ki, fevkalade severim müthiş bir aktördür, bir yazarı oynuyor. Takma isimle yazan. Kendi kimliğini fena halde saklayan.. Üvey oğlunun düğününe giderken yolda bir genç kızla tanışıyor.. Bakışmalar.. Üst üste konan eller.. Üç kelime konuşmadan, yatakta ateşli bir sevişme sahnesi.. (Film 16 yaşından küçüklere yasak ya..) "Bu işler ne kadar kolay oluyormuş meğer" lafını erken ettiğinizi filmin ilerlediği dakikalarda fark edeceksiniz o da ayrı..
Bu ateşli güzeli ertesi gün kilisede düğün töreninde yeniden görüyor baba.. Oğlunun yanında.. Gelin..
"Vay canına.." Değil.. Gelin ilişkiyi sürdürüyor adamla.. Kayınpeder olarak da baştan çıkarıyor adamı.. Bu arada bizim Şenay Akay'a tek yumurta ikizi kadar benzeyen Anna Mouglalis'in oynadığı gelinin etrafında fazla manalı bakıştığı, şapur şupur öpüştüğü bir kız arkadaşı da beliriyor..
Filme ara verildiğinde keyifle arkama yaslanıp "Eh Atilla Dorsay.. Ben şimdi yazmaz mıyım?.. Adam gibi olursa Fransız Avrupa filmlerine de bayıldığımı anlatmaz mıyım" dedim içimden..
Erken demişim.. İkinci yarıda film, bu garip ve ilginç ilişkiler yumağı üzerine gitmekten vazgeçip hızla bir polisiyeye dönüştü.
Kız avcı, adam av.. Peki neden?.. Geçmişlerinde ne olmuş da kız böyle acımasız bir intikamın peşine düşmüş.. Ben hâlâ olup biteni anlamaya Fransızca eksikliğimin engel olduğu iyi niyeti içindeyim..
Görüp de anlayan varsa.. Bi zahmet bana da anlatırsa mutlu olurum. Tavsiyem mi?.. İşte benden bu kadar.. Gerisi size ve Fransızcanıza güveninize kalmış..
