50 yıla yaklaşan gazetecilik hayatımda yüze yakın ödül aldım. Yıl başına ortalama iki.. Bunların hemen tamamı evimde bir sandıkta durur. Bir tanesi hariç..
İş yerimde oturduğum koltuğun tam arkasındaki duvarda asılıdır. Çünkü o almaktan mutluluk, göstermekten gurur duyduğum en önemli ödüldür.
Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü.
Türk-Yunan dostluğuna inanan barış adamı Abdi İpekçi öldürüldükten sonra, Andreas Politakis adlı Yunan aydını bu ödül fikrini ortaya attı. Milliyet ve Elefterotipia, Birleşmiş Milletler'in himayesi altındaki ödüle sahiplendiler. Yunan gazetesi daha sonra ilişkiler sertleşince kurucusu olduğu ödülün arkasında duramadı ama, Politakis kendi ülkesinde "Hain" damgası yeme pahasına dönmedi. Geçen hafta ölene kadar çalışmaların hep içinde ve başında oldu.
Abdi İpekçi Barış Ödülü'nün iki jürisi var. Türkiye ve Yunanistan'da.. İki yılda bir Türk jürisi bir Yunanlı seçiyor.. Yunan jürisi de bir Türk.. Türk-Yunan barışına en çok kim destek verdiyse, o!..
1979'da başlayan ödülün yedincisinde, 1994-95 yıllarını kapsayan süreçte Yunan jürisi, Abdi İpekçi Gazetecilik Birinci Ödülü'ne beni layık gördü..
Ödül töreni için Atina'ya gidemedim. Duvarımda asılı diplomayı Politakis'in elinden benim yerime, sevgili kardeşim, Atina Muhabirimiz Stelyo Berberakis aldı.
Bir daha teşekkürler Politakis.. Toprağın bol olsun!..