Vatan iki yaşında.. İkinci yılda iki sevgili dost, Necati Doğru ve Ayşenur Aslan da Vatan'da başlamışlar.. Ne güzel..
İki yıl önce SABAH, en kritik günlerini yaşıyordu. Yıllarca omuz omuza savaştığımız, çoğu SABAH'ın simgesi olmuş arkadaşlar ayrılmış gidiyorlar
dı.. Ercan Arıklı gidiyor
du.. SABAH'ın yarısı kalkmış gidiyordu..
Etrafım bavulunu, çantasını, kolileri doldurmuş gidenlerle doluydu.. Ben ertesi günkü yazımı yazıyordum.. Kalanlar paniklememeliydi. Paniği önlemenin tek yolu vardı.. Ertesi günkü gazeteyi hazırlamaya başlamak..
Başladık..
Bir ay sonra Dinç Bey'e "Patron" dedim, "Elinde birinci sınıf iki gazete çıkaracak kadro varmış.. Niye bir gazetede kaldık ki?."
Vatan güzel gazete oldu. SABAH, daha da güzelleşti.. Budama ağacı nasıl gençleştirir, canlandırır, yeşillendirirse öyle.. Emre, Mansur gibi genç kalemlere yer açıldı.. Ergun Babahan yönetiminde gazete, yeni çıkıyor heyecanı ile işe sarıldı.
Ben gazeteciyim. Her yeni çıkan gazetenin, benim özgürlüğüme yeni bir boyut getirdiğini bilirim. Her gazete kapanmasının yolumu biraz kapatacağının da farkındayım.
Özgür basın, ülke özgürlüğünün temelidir. Özgürlüğün temeli de çok sesliliktir.
Çok gazete.. Çok ses..
Gazeteler kapansın diye çırpınan, gazeteler kapansın diye iki günde bir hükümete, bürokrasiye baskı yapanlar da var.. Gazete kapandıkça sevinenler olduğu gibi.. Bindikleri dalı kestiklerini anladıkları gün çok geç olacak, farkında değiller..
Nice yıllara Vatan..