İstanbul'da Cristiano Ronaldo'lu kadrosuyla Real Madrid'in başındayken 3. golü kalesinde gördüğünde 'tur gidiyor mu' diye titreyen bir teknik adamın, 11 yıl sonra aynı rakibinin derbi öncesindeki maçı sonrası "Yatağımdan izledim" açıklaması altında kibir aramıyorum. Mourinho, hafta ortasında tesislere gelen başkanı ve yönetiminin takımına daha fikstür çekildiğinde baskı kurduğunun farkındaydı ve "Benimle uğraşın" diye kendini atmıştı ortaya... Yattığın yerden derbi kazanılmıyor elbette. Rize maçıyla "Tatilim bitti" diyen Okan Buruk'un 5 haftalık süreçte cevabı sahada vermek üzere biriktirdiği çok demeci vardı. Hücumda üçlüye dönen kaydırmalı dörtlü defansıyla ve Yunus ile dörtlediği merkeziyle maça da damgasını vurdu. Mourinho onun uzun toplarla Osimhen'e oynayacağını düşünürken Buruk'un iyi pozisyon alan takımı, çıkarken baskı varsa da hissetmedi bile... Kanatları hırpaladılar, merkezde de fizik üstünlük kurdular. İki gol Buruk'un taktik zekasının ödülüydü. F.Bahçe defansı Osimhen ile boğuşurken Lucas'ın şutu ve ardından Nijeryalının Mertens'e göğüs pası... Sara hazırlanış bakımından derbi tarihinin en güzel gollerinden birini attı. 0-3 sonrası huyu suyu değişen hakem Karaoğlan'ın çaldığı penaltı sonrasında ev sahibinin oyunu alamaması, üçlüye dönüp Mert Hakan, Cengiz'den medet ummak da Mourinho'nun çaresizliği... G.Saray derbiye 4 gün boyunca Depeche Mode'un "Enjoy The Silence" ile geldi, evine dönerken Kadıköy'de çalan Depeche Mode klasiği ise "Broken"...