Transfer dönemlerinin futbol sezonundan daha çok ilgi çektiği, sosyal medyada yapılan transfer haberlerinin Pulitzer alacağının zannedildiği, oyun sevgisinin de gazeteciliğin de içinin boşaltıldığı günlerden geçiyoruz. Son yılların modası bu. 75 gün süren ve bitsin de futbolumuza bakalım diyen teknik adamından futbolcusuna ve taraftarına kadar herkes için dün masadan transfer listelerinin, hesap makinelerinin, kontratların, kazanılan milyonların hesaplarının kalktığı akşamdı. Temiz bir örtü seriyorsun masaya ve bir top, 22 futbolcu… Taraftar futbolcuya değil armaya aşık. Dün G.Saray taraftarının ilk dakikadan itibaren derbi şiddetindeki desteğinin altında da basiretsiz yönetimin, kifayetsiz profesyonellerin saç baş yolduran transfer icraatlarına rağmen sahadakilere sahip çıkmak yatıyordu. Osimhen gibi bir golcüyü çıplak gözle izlemenin lüksü, erken gelen golle Rize'yi nakavt etmenin keyfiyle birleştiğinde Buruk'un takımı için kolay maç oldu. Jelert'in kulübede beklediği, Barış'ın şaşırtan, Yunus'un şaşırtmayan kötü futboluna rağmen Sara'nın resitaliyle ezip geçtiler Rize'yi. Palut'un takımı hücuma çıkarken önce Sara-Lucas ardından Sanchez-Abdülkadir duvarına çarpınca Muslera'ya ancak uzaktan el salladılar.
İki şampiyonlukta Okan Buruk'un payı malumunuz. 4 galibiyetle girdiği sezonda kadronun içini boşaltan Başkan Dursun Özbek ve ekibine rağmen yine şampiyonluk yarışı verecek. İstifasına G.Saray sicil numarası 10250'yi yazan sportif direktör dün taraftarın karşısına çıkacak cesareti olmadığından Roma'dan yapmıştı duyurusunu… Akreditasyonunu iptal ettiği Florya'nın emekçileri ise tribündeydi… Herkes yeni yerini iyi bellesin…