Üç ay önce Şampiyonlar Ligi finali için pamuklara sarılan halı gibi zeminin eylül ayında ne hale geldiğini konuşmayalım. Zemin güzel görünsün diye atılan yeşil boyayla eşkalleri değişen futbolculardan da söz etmeyelim. Deplasman taraftarına 900 TL'ye bilet satıldığını hiç gündeme getirmeyelim. Durup dururken play-off formatının ısıtılmasını da yok sayalım. Ne yapalım, "ligin marka değeri" diye bağırıp altını tek satırla bile doldurmayalım. Böylesi iyi mi? Üç yıl önce kanayan yara zeminler için Sabah Spor sayfalarında tam sayfa araştırma yazdık. Yeni stadyumlara sahibiz ama zeminlerin hali ortada. Sezon başında Premier Lig örneği verip deplasman bilet fiyatlarının ortak kararla sabitlenmesi (örneğin 200 TL) gerektiğine dikkat çektim, İspanyol Futbol Federasyonu boş tribünler naklen yayın ambiyansını bozuyor diye kulüplere ceza kesiyor dedim. Kimse dinlemedi, çünkü bu satırları yazan ben kötü gazeteciyim! Oyun 0-0 iken penaltı böyle atılır mı? Kaçtığında tartışırsın elbette, Okan Buruk'un da surat ifadesinden belli ki bu fantezi tekrarlanmayacak. Galatasaray için bu 90 dakika için eleştiri, penaltıyı nasıl attığı değil, son dakikalara neden maçın fişini çekecek ikinci golü bulmadığı için yapılabilir. Şampiyonlar Ligi fikstürü varken, statü gereği Başakşehir maçında kullandıklarına dün akşam şans veremeyeceğini bilen Okan Buruk'un çıkardığı kadro ve oyunu rölantide kabul etmesi muhtemelen taktiğinin bir parçasıydı. 45-65 dışında soluğu zor duyulan İstanbulspor engelini tek golle aştı G.Saray, Atatürk Olimpiyat Stadı'nın duş giderlerinden yeşil boya aktı maç sonunda. Başlayan, gerisi gelmeyen seyirci çekme konserleri için önerim: Yeni Türkü. Çıkar söylerler: Yeşilmişik.