Bursaspor maça öyle bir başladı ki, Beşiktaş'a "Bugün hiç şansınız yok" der gibiydi. Önde bastı, tempo yaptı, skoru yakalamadan önce üç pozisyon üretti ve oyunu 1-0'a getirdi. Oyuna başlangıç stratejisini çok iyi uyguladı Bursaspor. Tabii bunda Bursa'nın başarısı kadar bu oyuna direnç ve tepki gösteremeyen Beşiktaş performansı da vardı. Beşiktaş, savunma dörtlüsünün önünde Mehmet Akgün ve Veli ile atakları karşılamaya çalışıyor, Fernandes'i ise oyun organizasyonunda değil, atak organizasyonunda kullanmaya çalışıyordu. İki ön kesiciye rağmen Beşiktaş savunması yine büyük zafiyet içindeydi. Çünkü bir türlü bireysel beceriyi bulamıyordu.
Özellikle sol kanatta ne net bir savunmacıyla oynuyor, ne de organizasyonla bu açığını kapatabiliyordu.
Sezon başından beri çözemediği bu defans kurgusu dün akşam çok net bir skorla ortaya çıkıyordu.
Kadroya baktığımızda elinizde Necip ve Holosko varken ve oyunun karakteri tempo ve koşuyken bu oyuncuları kullanmamanın muhakkak bir cevabı olmalı. İkincisi Oğuzhan'ın nasıl kullanılması gerektiği... Sadece yetenek bazen futbolcunun iyi performansına yetmez. Doğru yerde oynatmanız gerekir. Oğuzhan'ı geniş alanlarda oynatırsanız verim almanız mümkün değildir. Bu nedenle maçın hiçbir dakikasında oyunun içine sokamadığınız bir Oğuzhan vardı.
Maçın büyük resmine baktığımızda, oyunda skoru bulana kadar kullandığı önde baskı ve tempo, daha sonrasında özellikle ikinci yarıda Beşiktaş'ı bekleyip çabuk ataklarla hücumu düşünen Bursaspor, her iki stratejisini de mükemmel uyguladı. Yani her iki yarıdaki farklı oyun anlayışıyla maçın hiçbir anında skora ve oyuna Beşiktaş'ı ortak etmedi. Kalan son 6 haftada Şampiyonlar Ligi hedefi çok azalan Beşiktaş için üçüncülüğü de hedef göstermek hiç de kolay olmayacaktır. Zaten büyük takımların ilk iki hedefinden uzaklaştıktan sonra en büyük handikapı budur.