Beşiktaş, fiziksel ve zihinsel olarak yükseldikçe daha da izlenebilir olmaya başladı. Erciyes karşısında bireysel hatalar kadar, bireysel performans artışlarının sahaya yansıdığını söyleyebiliriz.
Şampiyonluk ateşine ve hedefine ilk haftadan düşmüş taraftarının desteğine rağmen Siyahbeyazlı oyuncuların ilk yarı kolektif bir şekilde bu sevgiye cevap veremediğinin peşinen altını çizelim. Son golü atmasına rağmen Almeida'nın, Biliç'in sabrını sonuna kadar zorladığına inanıyorum. Biliç'in güvenini, arkadaşlarının emeklerini boşa çıkartacak bir performans sergilemeye hakkı yok. Tek tesellisi istekli ve çalışkan oluşuydu. Ancak şaşırtan tarafı bu kadar deneyimli ve yüksek boylu bir oyuncunun hem pozisyon almada, hem de kafa toplarında sürekli açıkta kalması! Takımda gelgit yaşayan tek oyuncu Almeida değil. Escude üçüncü golü atarak kendini affettirse de Tromsö ardından Erciyes'te yaptığı ve biri golle sonuçlanan kademe hataları asli görevini iyi yapamadığı gerçeğini değiştirmiyor.
İki oyuncunun verilen şansları iyi değerlendirmesi gerek, aksi takdirde yükselen Beşiktaş'ın aşağı düşen oyuncuları olurlar. Gökhan'ın her geçen gün yükselişi, Atiba'nın Veli ile uyumu, Fernandes'in gollerle de sorumluluk alması alınan galibiyette önemli temel taşlardı.
Cesur Tolga'nın devre arası hastaneye kaldırılması takımı psikolojik olarak ateşledi ve Beşiktaş bu galibiyetle Atatürk Olimpiyat'ta Tromsö'yü 70 bin kişiyle selamlayacak bir ortamın anahtarını aldı.
Erciyes Süper Lig'de kalıcı olduğunu gösteren bir performans sergiledi. Başta Yasin Öztekin olmak üzere bu ligde çok can yakacaklarını ve çok puan alacaklarını gösterdiler. Dün biraz tecrübesizliğin kurbanı oldular.