AB'deki eşi görülmemiş krizin sosyal boyutu öylesine ürkütücü hale geldi ki, Avrupalı liderler geceleri yataklarında nasıl rahat uyuyabiliyorlar, anlayamıyorum.
Düşünün; AB'nin ikinci büyük ekonomisi olan Fransa'da halkın üçte biri sağlık giderlerine bir euro bile ayıramıyor.
İspanya'da işsizlerin sayısı 5.4 milyon kişiyi geçti; Başbakan Mariano Rajoy bu rakamı duyunca bir an nefessiz kaldı, "Astronomik... Astronomik..." diye mırıldanmaktan başka bir şey gelmedi elinden.
Yunanistan'dan trajik haberlere hergün yenileri ekleniyor. Son tablo: En az her üç kişiden biri işsiz! Ev hanımları birkaç euro kazanabilmek için çörek-kurabiye yapıp satmaya çalışıyor.
Ya İtalya? Ya İtalya? İsviçre gazetesi "Le Matin"de dün bir haber okudum, yüreğimin derinliklerinden bir sızı yükseldi... İşte.
***
Roma tarihine meraklı olanlar, arenada gladyatörlerin dövüşe başlamadan önce imparatora verdikleri "Son selam"ı iyi bilirler:
"Ave Caesar, morituri te salutant". Anlamı: "Ey Sezar, az sonra ölecek olanlar seni selamlar."
Silvio Berlusconi'ye başbakanlığının son aylarında bir e-mail gönderildi. Şöyle başlıyordu:
"Ave Berlusconi, morituri te salutant..." Bir yaşlı çiftti bu mesajı gönderen ve çaresizliklerini anlatıyorlardı. Cevap çıkmadı.
64 ve 69 yaşlarındaki çift, birkaç hafta sonra bir mesaj daha gönderdi ve Berlusconi'den "Bunga bunga" partilerine kısa bir mola verip, sıkıntılarıyla ilgilenmesini istedi. Şöyle diyorlardı: "Ave Berlusconi, morituri te salutant... Yakında gazetelerde siz politikacıların ikiyüzlülüklerinden ve merhametsizliklerinden tiksinen iki İtalyan'ın nasıl onurlu bir biçimde yaşamlarına son verdiklerini okuyacaksınız."
***
Geçen hafta Bari'de (İtalya'nın güneyinde, Adriyatik Denizi kıyısında) yaşları 64 ve 69 olan bir çift birer avuç uyku ilacı içtikten sonra yatağa uzandı. Antonia Azzolini kısa bir süre sonra uyudu. Kocası, Salvatore De Salvo onca ilaca rağmen uyuyamayınca yataktan kalktı, denize doğru yürüdü ve... Adriyatik ertesi gün cesedini geri verdi.
O çift, Berlusconi'ye imdat çığlığı gönderenlerdi.
***
Salvatore De Salvo, 7 yıl önce işini yitirmişti. O günden beri işsizdi, "İnsan 60'ını geçince iş vermiyorlar, 'Senin yerin artık toprağın altı' diyorlar" diye yakınıyordu.
Emeklilik hakkını da elde edememişti. Karısı Antonia'nın ise birkaç yüz euro emekli aylığı vardı. Ama bu para sadece ve sadece karınlarını doyurmalarına yetebiliyordu. O da günde tek öğün yerlerse. Ne kira verebilirlerdi, ne üstlerine-başlarına bir şey alabilirlerdi.
Çift bir süre sosyal yardım kuruluşlarının desteğiyle ayakta kalabildi. Bir süre de hayır derneklerinin. Ama bir yere kadar.
Sonunda, onursuz bir yaşam sürmektense onurlu bir ölümü tercih ettiler. Polis son barınaklarında Berlusconi'ye gönderdikleri mesajları buldu.
"Ave Caesar, morituri te salutant..."
