24 Ağustos'ta başlayan Fırat Kalkanı Harekâtı yeni bir zaferle daha taçlandı. TSK destekli ÖSO tarafından 23 Şubat'ta tamamen kontrol altına alınan el-Bab, DEAŞ'ın Rakka'dan sonra Suriye'de en güçlü olduğu bölgeydi. Hiç şüphesiz harekâtın başladığı tarihten bu yana adım adım örülen bir başarı hikâyesi ile karşı karşıyayız. Bu operasyon kapsamında Türkiye'ye ne Kobani'de ABD'nin sağladığı gibi bir hava desteği ne de en ufak uluslararası katkı verildi. Bilakis operasyonun seyri ile ilgili endişeli açıklamalarla dolu siyasi pozisyonlarla karşılaştık. Ama Türkiye bu vurdumduymazlığa aldırış etmedi. Kararlılıkla ve kendisine yakışan bir şekilde terör ile mücadele etti. Ders niteliğinde bir zafer kazandı.
Terörün sınırlarımızdan arındırılması bağlamında Fırat'ın batısında DEAŞ ile ilgili ciddi bir endişe kaynağının kalmadığı söylenebilir. Bundan sonra DEAŞ'ın uyuyan hücreleri ile eylem yapma ve sızma girişimleri beklenebilir. Terörün yapısı itibarıyla imkân bulduğu ilk yerde ve zamanda tekrar ortaya çıkmak için fırsat kollayacağı herkesin malumudur. Ancak bundan altı ay öncesiyle mukayese edilemeyecek kadar saldırı yapabilme kapasitelerinin azaltıldığı rahatlıkla ifade edilebilir. Türkiye ulusal güvenliğine yönelik büyük bir tehdidin önemli bir kısmını çok kısa bir süre içinde bertaraf etti.
Sıradaki hedefler
El-Bab'da kontrolün sağlanmasının ardından Fırat Kalkanı Harekâtı'nın daha fazla güneye inmesi beklenmemektedir. Bir sonraki aşama olarak Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın ifade ettiği gibi Münbiç yönünde operasyonun devam etmesi düşünülmekte. DEAŞ'ı sınırdan uzaklaştırmayı başaran Türkiye, bir başka terör örgütü olan PYDYPG'yi de tehdit olmaktan çıkarma amacında. DEAŞ ile mücadele ederken küresel aktörlerin tavrı YPG ile çatışmaya girilmesi durumunda muhtemelen değişecektir. Zira uluslararası arenada şu ana kadar DEAŞ ile en iyi mücadele eden yapı olarak formüle ve lanse edildi bu terör örgütü. Ancak açıkça kabul edilmesi gerekir ki Fırat Kalkanı bu imajı yerle bir etti. Dolayısıyla başta ABD olmak üzere tüm aktörler Türkiye'nin hassasiyetlerini gözeterek PYD-YPG kartını bırakmaları ve terörle gerçek anlamda mücadele etmeyi gerçek müttefikleriyle halletmeleri gerekmektedir.
Bu minvalde Başkan Trump'la birlikte Suriye'de politika değişikliğine gitmesi beklenen ABD, hem Münbiç hem de Rakka için Türkiye'nin çekincelerine daha makul yaklaştığı izlenimi vermektedir. Son dönemde yapılan üst düzey ziyaretler ve somut planlar üzerinden konuşulması bunun açık göstergesidir. Eğer Rakka operasyonu için ortak bir plan üzerinde anlaşılırsa Münbiç'in de rahatlıkla hallolabileceği beklenebilir. Tabii olumsuz senaryonun gerçekleşmesi durumunda ise Münbiç operasyonu sadece Fırat'ın batısı ile sınırlı kalmayacaktır. Zira PYD-YPG'nin etkin olduğu alanlara yönelik bir operasyonun eş zamanlı ve farklı noktalarda başlatılması muhtemeldir.
Peki olumsuz senaryoların gerçekleşmesi Türkiye için ne gibi risk unsurları barındırmaktadır?
Birincisi, Türkiye'nin askeri açıdan ele geçirilen bölgelerde ve yeni hedeflere yönelik başlatılacak operasyonlarda ÖSO kuvvetlerinin motivasyonlarını diri tutmalıdır.
İkincisi, PYD-YPG hedeflendiğinde muhtemelen uluslararası baskı zirveye çıkacak ve Türkiye'ye her türlü baskı yapılacaktır. Bu baskılara karşı hazırlıklı olmak ve diplomatik kanalların açık tutulmasına önem göstermek gerekecektir.
Son olarak, önümüzde çok kritik bir referandum süreci var, PYD-YPG'nin ve elbette ki uluslararası medyanın bu referandum sürecini manipüle edecek girişimlerine de fırsat tanımamak gerekmektedir. Dolayısıyla el-Bab sonrası sürecin oldukça sancılı geçmesi beklenebilir. Ancak Türkiye el-Bab'a kadar kendi imkânlarıyla geldi ve bundan sonra da kendi işini kendi yapmaktan asla çekinmeyeceğini tüm tarafların bilmesi gerekmektedir.
