Komedyenden başkan olur mu? Cem, Şahan filan gibilerden diyorum...
Olursa işte Ukrayna olur! Zerenski'nin durumu budur. Sen, Batı'nın dolduruşuna geliyorsun, sonra tokadı yiyorsun.
Ondan sonra sitem mitem. Hikâye...

***

Aynı şey bizim yaptığımız iç barış atılımı sırasında olmadı mı? Tam bütün riskleri omuzlayıp kaleyi sulh ile tahkim edecekken engel olan, Batı'nın gazladığı birtakım karanlık örgütler, üç buçuk beyni kireçli aydın değil miydi?
Kaybeden, birlik içinde şenlikli bir ülke isteyen güzel insanların samimi kalpleri oldu. Ondandır kendi halklarını da kandıran 'Resmi Batı' dediğimiz şey, aklıselim kafalarda itibarsızdır...
Tamam da Ukraynalıların çektiği acıya baktığımızda içimiz kanamıyor mu? Kullanıldılar ve yalnız bırakıldılar!
Ne var ki ilk geceden hurra arabalarıyla Kiev'i terk edenler oranın beyazlarıdır. Bizimkilere benziyorlar. 15 Temmuz gecesi tankları alkışlayıp bankamatikler önünde kuyruk yapanlar vardı ya, işte onlar...

RUSYA İNSAFSIZCA DAVRANIYOR
Elbette Ukrayna mazlum ülke. Rusya'nın karşısında çelimsiz ve hassas. Rusya dersen insafsız ve gaddar. Başkanlarının yaptığı konuşmaya bakarsan kafa çoktan uçmuş!
Kendini bıraksa "Berlin de bizim" diyecek. Yok, Karadeniz'i Türklerden korumuş filan diye sallamasına bakarsak, megaloman psikoz... Osmanlıyı hatırlamalıyız. Bizim mirasımız Selçuklu ve Cumhuriyet ile birlikte odur.
Osmanlıyı unutturmak için kendilerini yırttılar ama hatırlıyoruz. Karlofça'ya kadar bu zevat bizim karşımızda üç buçuk atmaktaydı. Ne zaman ki yıllar içinde yaptığımız hatalar boyumuzu aştı, ondan sonra oldu olanlar.
Küçülmek ve gönüllü bir birleşik devletler kurmayı akıl edemedik. Bunu düşünecek kadroları, ilim irfan sahibi devlet adamlarını koruyamadık, çoğaltamadık.
Etrafımız işte böyle kaos oldu. Çevremizdeki büyük yangın öyle başladı...
Evet biz Osmanlı iken diğer ülkelere sömürgeler olarak değil vatan toprağı olarak baktık, Osmanlı vatandaşları olarak baktık ve her yerde çarpışarak kuvvetimizi böldük, o da var.
Var da geçmiş ola!
Esas mevzu şu, can havliyle ve hezeyanla yapılan Batılılaşma deparları ülkelerin kafasında patlıyor. Özellikle Abdülhamit dönemi aydınlarının yanılgısına dikkat!
Anadolu'da kurduğumuz Cumhuriyetle birlikte bir nefes alsak da ruhsal bozgunumuz sürdü.
Abuk sabuk şeylerle iki yüzyıl kaybettik...
Neyse ki Müslüman siyasetçiler çatlakları genişleterek ortalara çıktılar da bir silkindik, bir kendimize geldik. Eksiklerimiz gediklerimiz yok mu? Elbette var. Var da macera daha yeni başlamakta...

***

Bu da geçer. Her şey geçti. Geçti ama ezip de geçti.
Esas mevzu içerde tam bir barış, tam bir mutabakat sağlamaktır. Şu tehlikeli dünyada birbirimizle didişmeyi bırakmalı, medeni bir tartışmanın serin sularına dalmalıyız.
Umurumuzda olan eşit ve özgür vatandaşlarla uyumlu bir ülkedir.
Hiç lafı dolandırmaya gerek yok, Müslüman demokratik bir ülke kurmalıyız. Yasaklayıcı olmayan bir laiklik evet, zaten yaşadığımız. Eski jakoben sivri akıllıktan miras birkaç şeyi de yapacağımız anayasa ile halledebiliriz.
Tiranların yaktığı insancıkların dünyasına böyle güçlü bir örnek vermeli. Demokrasi diye dünyayı allak bullak edenlere 'Merhamet Demokrasisi' nasıl olur onu göstermeli. Gariban halklara umut olmalı.

MİLLETİMİZ HEP MAZLUMUN YANINDA
Ukrayna'ya gelince, biz millet olarak daima mazlumun yanında olduk. Oluruz...
İnsanlarımız, kuraklıktan boğulan Afrika'da çılgın gibi su kuyuları açmakta, İdlip'te kışın ortasında donan savaş göçmenlerine besin ve yakacak yağdırmakta.
Bir yerde bomba patlayınca lambır lumbur dolara sardıranlar değil benim mevzum.
İnsanlarımız diyorum, o işinde gücünde mazbut, göbek adları 'şefkat' olan bireylerden, son kalenin, Türkiye'nin güzel insanlarından bahsediyorum.
Bu kıyamet günlerinde iyi ki doğru seçim yapmışız, iyi ki başımızda komedyenler yok, diyorum.
Bir de onu diyorum...