Artık eminim, bu moda dünyası bizim mutlu olmamızı istemiyor sevgili okurlar.
Dün gazetelerde Milano moda haftasında huzurlarımıza sunulan 2017 erkeğinin fotoğrafları vardı.
Kendisi zaten 'erkek' değil, aklını kaçırmış, modayla bozmuş, narsisist, uçuk, boş bakışlı, yaka bağır açık, orasını burasını boyamış, acayip bi'şey.
Şimdi bana kimse kalkıp da; "Ayşe bu moda, anlamıyor musun, şov onlar şov" çekmesin. O kadarına bizim de kafamız basıyor da sonra o iş podyumda kalmıyor, bizim manitalara sıçrayıp asabımızı bozuyor değil mi canım?
İki yıldır erkeklerin eksi üç derecede bile o tombul bacaklarına daracık İtalyan paça pantolonları giymesine ve çorapsız, kalın, kıllı bilekleriyle ortada gezmelerine katlanıyoruz biz.
Sakal modasını hiç açmıyorum, düşünürken bile kaşınma tutuyor. Bu gidişle yüzü görünen erkeğe hasret kalacağız.
Hele Vivienne Westwood abla bir gol atmış ki, erkekleri kadından da kadın yapmış. Platform ayakkabılar, diz altı çoraplar, düşük omuzlar falan. Oldu olacak bir de omzuna kürk atıp gazinoya çıkartsınlar. O kılıkta bir adam karşıma gelse yemin ediyorum ağzına dökme tavayla vururum.
Diyorum size, bu modacılar aşk hayatımızın içine etti diye. İşe öncelikle kadın kavramını değiştirerek başladılar. Yuvarlak hatlı, kalçalı, memeli, seksi kadınları dışladılar. Yerine sıfır beden, sıskacık, kürdan gibi, yemek yemeyen, uyuz, sevimsiz, arzusuz kadınları öne sürdüler.
Sonra elbirliği ile kıyafetlerimizi maskülenleştirdiler. Artık kadınlar etekten, elbiseden çok Jean, pantolon ve tayt giyer oldu.
Ardından erkekleri dişileştirmeye başladılar.
Sonuç; kafalar ve cinsiyetler karıştı tabii.
Yok kardeşim! Ben 2017 erkeğini kabul etmiyorum, erkek modası konusunda sınavımı vere vere bir hal oldum, zengin gösteren dökümlü paçalı, göbek altı kemerli erkekleri mumla arar oldum. Az daha bu iş devam ederse beyaz çoraba bile ses etmeyeceğim.
İcabında 2017'ye girmeyi reddediyorum. Çekin elinizi üzerimizden, kendi kendinize neye hallenirseniz hallenin canım.