Savunma sanayin, yerli ve milli olursa, ne mi olur? Fırat Kalkanı olur, Çatışmasızlık Bölgesi olur, Afrin huzur ve barış koridoru olur...
Peki, Afrin'e huzur ve bölgeye barış gelirse ne olur?
Bunun en canlı cevabı, Sabah yazarlarıyla düzenlediğimiz Anadolu Buluşmaları için gittiğimiz Diyarbakır'da görülüyor.
Hendek siyasetinin yerini barış huzur ve hizmet siyaseti aldığında, dönüşen Diyarbakır, başka bir çehreye bürünmüş, sırlar ve surlar şehri, eski kadim güzelliklerine bürünmüş...
Bu nasıl başarıldı?
Güvenlik güçlerimiz, hattı müdafaa yanı sıra sathı müdafaa stratejisiyle Diyarbakır'ı PKK'dan temizledi, hendekler kapatıldı, yerini kente değer katan yapılar, sokak iyileştirmeleri, turizm projeleri aldı.
Şimdi aynı amaçla yola çıktık, sınırımızın bir karış dışında, ülke güvenliğimizi tehdit eden teröristlere, PKK'nın YPG'si ve bu şer unsurların şer müttefiklerini etkisizleştirme gayretindeyiz. Gücümüzü, siyasi liderlik başarımız, kararlılığımız ve kahraman ordumuzun savaşçı yeteneklerinden alıyoruz.
Savaşçı yetenek, onu destekleyecek donanım yoksa sürdürülebilir olamaz. Tam da bu yüzden savunma sanayimizin hayati önemine vurgu yapıyor ve "yerli ve mili" olmanın zaruretinden söz ediyorduk.
Dün Başbakan Binali Yıldırım "Afrin operasyonunda kullanılan mühimmatın yerlilik oranı %70" diyordu. Bu oran öylesine hayati ki, daha azı olduğunda operasyonlarımız yürümeyebilir, muhtemel ambargolar yüzünden akamete uğrayabilirdik.
Afrin yollarında gaza leşkeri (savaşan asker) yanı sıra 90 bin camide dua leşkeri (ordumuz için dua eden cephe gerisi savaşçılarımız, milletimiz) ile bu operasyonları zaferle buluşturacağız.
Elinde hangi kabiliyet olursa olsun, herkesin ve her kesimin, kahraman ordumuza destek vermesi şart. Zira savaş, çok katmanlı, çok düşmanlı... İçeriden ve dışarıdan gelen tehditlere karşı durabilmek için kritik mühimmatımızın yerli ve milli olması için sanayici, KOBİ ve diğer becerilerimizi seferber etmeliyiz.