TÜSİAD'ın 2010'da çıkardığı ve sonradan "2 hocanın görüşüdür bizi bağlamaz" diyerek arkasında durmadığı raporu gündeme getirdi İshak Alaton...
Benzer tutumu "Yeni Anayasa" çalışmasına gelen yoğun eleştirilerde gösterip, o Görüş'ü de ortada bırakmıştı. "Açıklanan belge TÜSİAD'ın görüş raporu değildir" cümlesiyle atılan geri adımda, günah keçisi olarak "22 akademisyen" gösterilmiş ve Prof. Ergun Özbudun ile Prof. Turgut Tarhanlı'nın "şahsi yorum" ve "yazım üslupları" denilmişti.
Öncesi de var: 1997'de merhum Bülent Tanör'ün hazırladığı Demokratikleşme Raporu sonrası gelen 28 Şubat'ı da hatırlattı Alaton...
Daha da öncesini hatırlıyorum, TÜSİAD'ın bu "terki görüş"ü defalarca yineleyip durdu. 1987'de yayınladıkları "Dış Borçlar; Tahmin ve Analiz" adlı çalışmada Özal iktidarını yerden yere vurmuş, Türkiye'nin kredi itibarını, Nikaragua ile eşitlemişlerdi.
Üstelik o tarihte "Yükselen Yıldız" olarak nitelendirilen Türkiye'nin her 100 $'lık dış borcu, 98 $'a ikincil piyasaya giriyor, 96 $'dan alıcı buluyordu.
TÜSİAD'ın "kredibilitemizi eşitlediği Nikaragua" ise o tarihlerde Sandinista sorunuyla boğuşan iç savaş ülkesiydi. Turgut Özal'ın haklı ve sert çıkışı ardından geri adım atan TÜSİAD; "bu rapor, Hüsnü Kızılyallı ve Tansu Çiller'in şahsi görüşleridir" demişti.
Sütten ağzı yanan TÜSİAD'ın daha sonra raporlarının ilk sayfasına "buradaki görüşler bizi değil, raporu hazırlayanları bağlar" ibaresi, böyle bir tepkinin ardından kurumsallaşmıştı.
İshak Alaton'un dünkü çıkışının salonda "alkışlarla" karşılık bulması, darbelere bütün üyelerin aynı bakmadığının da göstergesi oldu gibi geldi bana...