Herkesin dünya çapında yayıncı olduğu ama tirajının izleyeniyle sınırlı olduğu bir dünya...
Sosyal medyadan söz ediyorsak, mevcut alışkanlıkların pek işe yaramadığı evreni de tanımlamaya başlıyoruz.
Temel kırılma, insan ile bilginin dolaşım hızında, insan aleyhine açılan makasta yatıyor. Viktorya çağının interneti sayılan telgraf, savaş konsepti de dahil yığınca yargıyı tuzla buz etmişti. Bugün insanın bedeninden bağımsız var olabilen bilgi, mecra kavramını da dönüştürmüş durumda.
İnsanın altından mekânı bir kez almaya görün, yeni paradigmalar sahne alıyor "birden çoğa" rutinleriyle geleneksel medyanın kuralları çalışmaz hale geliyor. Periyodik dediğimiz, günlük gazete, haftalık, aylık dergi ve benzeri zamana bağlı yayınların durumu da farklı değil.
Zira insanın altından çekilip alınan, yalnızca mekân değildir.
Zaman da "uykuyu dışlamış", ek yeri ortadan kalkmış bir olgu... Mayaların güneş odaklı takvimi de ay döngülü takvimler de bu yeni dünyada fazlaca işe yaramıyor.
10 yıl önce Swatch, üzerinde güneş batmayan ve saat dilimlerini dışlayan bir sistem icat etmişti. Günü 1000 saate bölen ve kürenin her yerinde aynı olan bu saat sistemi tutmadı ama onu var eden düşünce bugün sanal dünya olarak hayatımıza hükmediyor.
Bu yeni dünyada yayıncı olmak gibi reklamcı olmak da farklı... Zira referans noktaları farklı, yöntemler farklı ve refleksler farklı... Aynı olan tek şey; reklama duyulan ihtiyaç... Dünün reklam dünyası devleri, bu yeni iklimde büyük kalabilir mi? Bana göre var kalmaları dahi zor.
Sabah Yeni Ekonomi Kulübü olarak bu hafta e-reklamı gündeme almamızın sebebi tam da bu: Yeni yolda eski ayakkabıyla yürüyenlerimizin nerede tökezlediğini, nereyi aşamayacağını masaya yatıralım dedik. Görünen, yeni yolda henüz yeni ayakkabılarımızın içine giremediğimizdir.