Yerli marka otoyu dahi yapamaz iken yerli uçak üretmek de neyin nesi? Anlatalım; ardına yeterince gayret koyarsanız mümkündür.
Plan yapmayı sevmeyen hatta "önce ateş edip sonra nişan alan" bir kültürde, 3 milyon farklı parçadan oluşan bir şeyi yapmak, daha da önemlisi bu şeyi uçurmak ne kadar gerçekçidir?
Eğer sorunu, zaten onu var eden zihin yapısıyla çözmeye kalkarsanız, gerçekçi olamaz. Ancak paradigmayı değiştirdiğinizde, yerli uçak sanayisi pekâlâ mümkündür.
Geçen yıl Başbakan "yerli markayı üretecek babayiğit" arayışına çıktığında "ortalık baba dolu ama yiğit yok" demiştim. Zaten OSD, üretilmemesini dayatan raporuyla bu tezimi doğrulamıştı. Bu defa bizim KOBİ'leri, yerli marka oto yanı sıra uçak yan sanayisi için çoktan harekete geçerken görüyoruz.
Nitekim bana göre uçağı da otoyu da mevcut babalardan beklemek muhaldir. Zaten dünya da beklememiştir. Bilgisayarı, Edison'un şirketi General Electric'ten bekliyorduk, fakat bunu IBM üretebildi. Yazılım çağında işletim sistemi IBM'den beklenirken, bunu Microsoft yapabildi. Internet döneminde bunu Microsoft değil, Google başarabildi. Sosyal medya döneminde ise çözüm Google'dan değil, Facebook'tan geldi.
Anlatmak istediğim, her yeni dinamizm "zihni bu yönde düşünen" insanlarca gerçekleştirilebiliyor. Bunu yapabileceği beklenen "en büyük" olandan değil! Çünkü "en büyük" olanın zaten kendi odağı vardır.
Benim tezim şu: Nasıl ki TOFAŞ ve Renault, Bursa'da oto yan sanayisinin kuluçkası olmuşsa, bizim THY Teknik, uçak yan sanayisine pekala kuluçkalık yapabilir. Genel Müdür İsmail Demir, yerli uçak kadar mevcutların parçalarının üretiminde bu tezi sahiplenen bir vizyoner. Şimdi sıra, bu vizyonun sürdürülebilir kılınmasında. Eğer kuluçkayı yeterince korursan, yan sanayi de gelişir, yerli uçak da yuvadan havalanır.