Kılıçdaroğlu'nun "tiyatro" diye nitelendirdiği o mahkemede, Ergenekon gibi çok önemli bir dava görülüyor. Sadece Danıştay saldırısını hatırlatayım. 12 Eylül öncesinin provokasyonlarını andıran bir "senaryo" sahneye konulmak istenmiş, Alpaslan Aslan suçüstü yakalanınca, Muzaffer Tekin, Veli Küçük, Fikret Emet gibi sanıklara, Ümraniye ve Eskişehir'deki bombalara, Ergenekon belgelerine ulaşılmıştı.
Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi'nin Danıştay baskınındaki delillerin üzerine gitmeme ısrarına, -mesela Oyak Güvenlik meselesini göz ardı etmesine- rağmen, sonuçta Yargıtay, Danıştay davasının Ergenekon davasıyla birleştirilmesi kararını vermişti. İşte o noktadan itibaren, Kılıçdaroğlu'nun "vicdansız" dediği hâkimler, "Oyak Güvenlik" konusunu derinleştirdiler ve çok önemli bulgulara ulaştılar.
Oyak Güvenlik sistemine ait kameralar arızalı olduğu için 3-17 Mayıs (2006) arasında kayıt yapamadığı belirtilmişti. İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi, kameraları Oyak'tan alıp Tübitak'a gönderdi.
Tübitak, "kameralar arızalı" denilen tarihlerde kayıt yapıldığını, ama kaydın bir kısmının silindiğini tespit etti. Bu yüzden geçtiğimiz hafta yeni tutuklamalar gerçekleşti.
Aslında, birilerinin yazdığı senaryoyu oynamayı reddeden 13. Ağır Ceza Mahkemesi'ne Kılıçdaroğlu'nun, mantıken "tiyatro" dememesi gerekmez mi? Senaryoya rağbet etmeyip gerçeğin peşine takıldı yargıçlar. Sonuçta, Oyak Güvenlik Genel Müdürü emekli albay Orhan Çoban tutuklandı. Çoban'ın, Kaşif Kozinoğlu ile hem Özel Kuvvetler Komutanlığı'nda, hem de MİT'te, birlikte görev yaptıkları da ortaya çıktı. Kısacası, bazı hâkim ve savcılarla istihbaratçı polislerin gayreti olmasaydı, kontrgerilla yapılanması ve provokasyonlar ortaya çıkmayacaktı.