Tayyip Erdoğan, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu'yla buluşuyor. BDP'li Hasip Kaplan, yabana atılmayacak bir görüş serdetti: "AK Parti, ne yapmak istediğini söylesin; CHP itirazlarını seslendirsin ve önerilerini dile getirsin. Sonuçta bir uzlaşma paketiyle toplantıdan çıkılsın."
Doğrusu benim beklentim de böyle. Baktım Tayyip Erdoğan da, aynı görüşte. "CHP, terörle mücadele için hangi somut adımların atılmasını istiyor bize intikal ettirsin" demekte. İnşallah beklenen olur; toplantı sonrası, görüşmenin doğurduğu olumlu havayı bertaraf edecek yeni gerginlikler ortaya çıkmaz. Bir bakarsınız, iki parti uzlaşmış; toplumu rahatlatacak adımlar atılıyor. Böyle bir atmosferi 1991'de, Erdal İnönü'nün başkanlığındaki SHP ve Demirel'in genel başkanlığını yaptığı DYP koalisyonu sırasında yaşamıştık. Kutuplaşmalar sona ermiş, halk büyük ölçüde hükûmetin arkasında yer almıştı. Üstelik Özal gibi reformlara açık bir cumhurbaşkanı Çankaya'daydı. Ama maalesef, terörün birkaç darbesiyle değişim umutları suya düştü; reform adımları atılamadı. Bu defa da, koalisyon kurulmasa dahi, sınırlı bir konuda işbirliği temin edilebilir ve halkın büyük çoğunluğunu arkasına alacak bir paket gündeme gelebilir.
Umutları söndürmeyin.