Demokratik açılım paketi konuşulmaya başlandığı günden beri, ikinci kez şehit veriyoruz. İlk olay Hakkâri'de gerçekleşti, 4 gencimiz hayatını kaybetti. Önce üzerlerine bomba atıldığı söylendi; sonra çatışmada öldükleri belirtildi. Bu defa da, Siirt'in Eruh ilçesinde ve Hakkâri'nin Çukurca ilçesinde çıkan çatışmalarda 8 gencimiz şehit oldu. 30 Ağustos'ta kaybettiğimiz canların cenazesini 1 Eylül Barış Günü'nde kaldırdık. O gün, gergin saatler yaşandı, çünkü vatanın bir bölgesinde şehit cenazelerine yakılan ağıtlar, bir diğer bölgesinde, DTP mitinginde, Apo'yu öven ağızlar...
Tayyip Erdoğan, Eruh ve Çukurca'daki kayıplardan sonra gene kararlı konuştu: "Güvenlik güçlerimize, askerimize sıkılan bu kurşunlar hiçbir zaman, 72 milyon vatan evlâdının birliğine, beraberliğine yönelik başlattığımız ve sürdürmekte olduğumuz bu süreci engellemeyecektir."
İktidarın kararlılığı devam etse dahi, çatışma halinin sürmesi kamuoyunun desteğini azaltır, öfkesini kabartır ve ister istemez, demokratik açılım yara alır. Siyaset ürkekleşir; siyasetçi çekinir. Biraz daha şeffaf olalım. Meselâ 30 Ağustos'ta Hakkâri'de tam anlamıyla ne oldu? Bomba mı atıldı? Atılmadıysa, neden ilk başta böyle bir açıklama yapıldı? Atıldıysa, kim attı? Öcalan ateşkes ilân ettiyse, Çukurca ve Eruh'ta PKK ile güvenlik güçleri arasında nasıl çatışma çıktı? Suriyeli PKK'lıların uyuşturucu kaçakçılığındaki menfaatlerini kaybetmemek üzere eylemi gerçekleştirdiği belirtiliyor. Nedir bilelim; öğrenelim.
Bugün için hükûmet kararlı ama çatışma ortamı devam ederse, toplumdan gelen öfke sebebiyle bu iradesinin sarsılması ihtimali mevcuttur.