Hz. Peygamber (s.a.v.) kişinin ahlakının münafık ahlakına dönüşünü şöyle ifade ediyor:
'Münafıkın alameti üçtür:
Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünden cayar, kendisine güvenilip emanet verildiğinde ihanet eder.' (Buhari, Müslim) Bu hadisin bir versiyonu dikkat çekicidir; O namaz kılsa, oruç tutsa ve kendini Müslüman zannetse de böyledir.
Yani münafıktır.
Ümmetim hakkında en korktuğum kişi; dili, konuşması ve ikna kabiliyeti olan münafık kişidir.
(Ebu Yala) Münafıkların bir özelliği de yalanı yaymasıdır. 'Kişiye günah olarak her duyduğunu yayması yeter' (Müslim) kişi yalan söylediğinde; yaydığı pis kokudan dolayı melek ondan bir mil uzaklaşır.
(Tirmizi) Ben yalanı terk eden kişi için cennetin ortasında bir evin kefiliyim. (Beyhaki) Yani; yalanı terk eden kişi neticede cennete nimete kavuşacaktır.
Efendimiz'e (s.a.v.) soruldu:
'Ya Resulallah! Bir mümin korkak olabilir mi? Evet buyurdu.
Tekrar soruldu: Bir mümin cimri olabilir mi?
Evet buyurdu.
Yine soruldu. Bir mümin yalancı olabilir mi? Hayır buyurdu. (Malik, Muvatta) Çevrenizdeki münafıkları uzak tutun Yanlışınızı dostça ikaz etmeyen münafık karakterlidir.
Sizi doğru yoldan uzak tutan münafık karakterlidir.
Güvenilir insanları karalayan kişi münafık karakterlidir.
Sözüyle özü bir olmayan münafık karakterlidir.
Siz güçlüyken yanınızda, zayıfken karşınızda olan münafık karakterlidir.
Helal ve haram kavramlarını diline malzeme yapan kişi münafık karakterlidir.
Kendisine dini bir hassasiyetten dolayı güvenmiş insanları istismar eden, onları aşağılayan, şahsi menfaati için kullanan, onların üzerinden mevki makam devşiren bunları yaparken de dini önder olduğunu ihsas ettiren kişi veya kişiler münafık karakterlidir.