Sevr'in dar çıkmazındalar. İki kişi ancak sığıyor. Sevr mağarasında ayağa kalkmanın imkânı da yok. Mekkeliler biraz eğilseler, örümcek yuvasını dağıtsalar, yumurtlamış güvercini kovalasalar, O'nu ve Sıddık dostu Hz. Ebu Bekir'i görecekler.
Kapıdalar. Arada ufak bir perde var. Dostuna zarar geleceğini hissedince Hz.Ebu Bekir telaşlandı. O ise,engin ve rahat. Kadere teslimiyeti var.
Öte âleme hasreti var. Ahiretin koridorlarında yürüyecek . Ona beklentisi var. 'Üzülme' buyurdu. 'Mahzun olma', 'O bizimle beraber' sonra devam etti. 'İki kişi. Darda sıkıntıda. Bu iki inanmışın üçüncüleri ise Allah'tır. O bizimle. O bizi kollayacak. Kurtaracak. Telaşlanma' üçüncüleri Yüce Allah olan iki kişiye kim zarar verebilir.
Hepinizin hayatında bir sevr şuuru olmalı. Günahtan, nefisten, bencillikten, vesveseden kaçarken sığınacağımız bir sevr 'imiz olmalı. Kalbiniz sizin sevr'iniz olmalı, gözyaşlarınız sizin sevr 'iniz olmalı.