Kibrin ve hasedin en kötüsü kitap ve kalem erbabının hasetidir. Çünkü kitap ve hikmet insana eğer 'Vav' harfi gibi tevazuyu, hasbiliği, Allah için sevmeyi, insanlara tebessümü ve duayı, kendisi için hayal ettiğini Müslüman kardeşi için istemeyi, takva ve zarafeti, tevekkülü, tecellileri kabul etmeyi öğretmediyse ne mana ifade eder?
Burada kitap ve hikmet kalır mı? Nemrud'u, Firavun'u helak eden; şeytanı recim sıfatıyla vahye yazdıran kibir ve kendini beğenmişlikten başka ne olabilir ki!
Mümin hem ruhen, hem bedenen, hem zihnen temiz olmalı. Nezih olmalı, sabırlı olmalı.
Kendisinin Allah lütfetmezse bir şey olmadığını bilmeli. İnsanı yükselten de indiren de Allah'tır bunu bilmeli. Saygılı olmalı. Sevgiden yana olmalı. Fesat ve fitnenin sarmalına girmemeli.
Çamur atmamalı. Yalan konuşmamalı.
Tenkitte ölçülü ve insaflı olmalı. Tenkidin ve eleştirinin şehvetine kapılmamalı. Her söz, fiil ve kalp buğzu, Allah'ın rasadına takılacaktır.
Allah'ın resulüne sordular: Allah katında en sevgili kullar kimlerdir.
Cevap buyurdu:
- Ahlakı en güzel olanlardır. Hz. Aişe soranlara izah etti: 'Hz. Peygamber'in ahlakı Kur'an'dı.' İrfanı olmayanın, Allah korkusu olmayanın, vicdanı olmayanın ahlakı da olamaz. Bunların tümünden mahrum olanın da korkulur ki imanı da olamaz.