New York'ta şu sıralar en çok konuşulan konu, 'The Apprentice' adlı film. Donald Trump'ın kariyerinin ilk yıllarını anlatan film Trump'ın meşhur kitabı 'The Art of the Deal'in yazılma sürecine odaklanıyor. Filmin son sahnesi, 1986'da kendisiyle ilk kez röportaj yapan gazeteciyi canlandıran bir aktörle Trump arasında geçiyor. Bu sahne, aynı zamanda Trump'ın hayatındaki dönüm noktalarından biri olan kitabın yazım sürecinin arka planını da aydınlatıyor.
Herkesin özellikle çocukluk deneyimlerinin yetişkin hayatlarına etkileri incelenmeli! Dışarıda sergilenen imaj ile iç dünyalarında hissettikleri arasında büyük uçurumlar olduğunu görebiliyoruz.
Film bunu çok güzel işliyor, genç bir Donald Trump (Sebastian Stan), 1970'lerin New York'unda zengin bir ailenin hırslı, ikinci oğlu olarak adını duyurmak için heveslidir ve bugünkü Trump'ı yaratmaya yardımcı olacak acımasız avukat Roy Cohn'un (Jeremy Strong) etkisi altına girer. Cohn, Trump'ta mükemmel bir öğrenci görür, ham bir hırs, başarı açlığı ve kazanmak için ne gerekiyorsa yapma isteği. Film iki önemli dersi yeniden hatırlatıyor. Vicdan eksikliğinin güç, dikkat ve zenginlik elde etmede büyük avantaj sağladığı. Çoğu insanın sosyal bir sözleşmeye bağlı olduğu bir toplumda, vicdanı olmayanların bu sözleşmeyi çiğneyip ilerleyebileceği gerçeği. İkinci ders ise dış dünyadan kazandıklarımızın asla iç dünyamızdaki boşlukları dolduramayacağı gerçeği.
Film, Trump'ın hayatını en çok etkileyen iki adamın gözünden anlatıyor: Babası Fred Trump ve 20. yüzyılın en tartışmalı ve utanç verici avukatlarından Roy Cohn. İkisinin ortak noktası, kazanmada ve başkalarını domine etmede hiçbir sınır tanımamalarıydı. Filmde en çarpıcı şekilde ele alınan şey, Trump'ın babasını memnun etme sürecinden çıkıp Roy Cohn'u akıl hocası ve rol model olarak benimsemesi. Film, Cohn'un Trump'a aktardığı üç temel hayat dersine indirgiyor; Saldır, saldır, saldır; hiçbir şeyi kabul etme ve her şeyi inkâr et; zafer ilan et ve asla yenilgiyi kabul etme. Trump, bu prensipleri kalbine kazıdı.
YAŞANANLAR KABUL EDİLEMEZ!
Gebze Belediyesi'nde yaşanan son gelişmeler karşısında derin bir üzüntü içerisindeyiz. Rehabilitasyon merkezinde ortaya çıkan cansız sokak hayvanları görüntüleri, bizi derinden etkiledi. Hayvan katliamı iddialarının ardı ardına gelmesi, yetkililerin açığa alınması ve başsavcılığın soruşturma başlatması, vicdanlarımızı soğutmaya yetmiyor. Sorulması gereken asıl soru, nasıl bir vicdanla bu hayvanların göz göre göre ölüme terk edildiğidir? Basına ve sosyal medyaya yansıyan görüntülerde; rehabilitasyon merkezi olarak adlandırılan yerin adeta bir toplu mezara dönüştüğü görülüyor. Zehirli iğneler, ilaç şişeleri, poşetlere doldurulmuş hayvan cesetleri… Bu vahşetin bir soruşturma ile geçiştirilmesi mümkün mü?
Bir yanda hayvan katliamları, diğer yanda kadın cinayetleri, çevre felaketleri... Toplum olarak içimiz hiç soğumuyor. Uzakta olsam da duygularımız bir her yaşanan acı ortak tek dileğimiz biran önce önlemlerin alınması hepsi bu!
'HESABINI SORACAĞIZ'
Yaşanan bu olayların ardından Gebze Belediye Başkanı Zinnur Büyükgöz, konuyla ilgili açıklama yaptı. Sizinle Büyükgöz'ün açıklamasını paylaşıyorum: "Hayatta olan hiçbir hayvanımızı kasten öldürmek, itlaf etmek gibi bir sürecimiz olmaz olamaz. Görüntüleri ben de seyrettim ben de çok üzüldüm. Sokaklardan cansız olarak toplanan, tedaviye cevap vermeyip ölen, barınağımızda gözetim altındayken hayatını kaybeden hayvanları bir yerde toplayıp uygun usullerle gömüyoruz. Sosyal medyaya yansıyan görüntüler rehabilitasyon merkezimize ansızın giren bir grup insanın gömülmek üzere bekletilen hayvanların cesetlerini ortaya saçması sonucu ortaya çıkmıştır. Sürecin başından sonuna kadar, kurum içinde ya da dışarıdan hepimizi derinden sarsan bu görüntülere sebep olan herkesten hesabını soracağız inşallah."
Umarım bu tarz olaylar bir daha yaşanmaz.