Bu piyasada herkesin bir öyküsü var. Anlatanlar olunca dinliyoruz, hikayelerinin içine giriyoruz, onları anlamaya çalışıyoruz. Bilmediğimiz hayatları ise farkında olmadan çok kolay yargılıyoruz. Şöhretli hayatlara dışarıdan baktığınızda; sizler de kolay yargılıyorsunuz belki. Çünkü sadece gördüklerinizden ve duyduklarınızdan yola çıkarak insanı tanımaya çalışıyorsunuz. O zaman ünlülerin davranışları, konuşmaları ve yaşamları pek de doğal gelmiyor sizlere! Onların anne, baba ya da çocuklarıyla olan ilişkilerini, evliliklerini, boşanmalarını sıradan sözcüklerle bildik kalıplar içine oturtmaya çalışıyorsunuz.

KOLLARIMDA AĞLAMIŞTI
Kimi dengesiz geliyor, kimi deli olarak tanımlanıyor. Ama başta da belirttiğim gibi görünenin ardında çok başka hikayeler yaşanıyor. Toplumda yok mu böyle hikayeler? Var tabii. Ama sıradan insan, hayatını olduğu gibi yaşıyor. Saklayacak bir durumu yok çünkü. Magazin dünyasının yıldızları ise içine kabul buyruldukları dünyada, eskileri unutmaya çalışıyor. Travmatik geçmişinden bir başka 'ben' yaratmaya çalışıyor. Kendini saklayabildiği kadar saklıyor. Taşıyamadığı anda da patlıyor. Yıllar önce bir röportaj esnasında, Türkiye'nin en önemli yıldızlarından biri; her şey gayet de keyifli giderken (babasıyla ilişkisini anlatıyordu) bir anda kollarıma kapanarak, ağlamaya başlamıştı. Bir kafede, kalabalık içindeydik; şaşırmıştım. Sonra o hıçkırıklar arasında, çocukken babası tarafından taciz edildiğini itiraf etti. O an sözün bittiği yerdi işte!

NİCE ÖYKÜ BİRİKTİRDİM
Sonra onu bütün yaşamında, yaptıklarında, çılgınlıklarında; hep o küçük kız olarak değerlendirdim. Çocukluğunun en güzel günlerindeki en büyük travmaya takılıp kalmıştı. En küçük saldırıda yine savunmasız o küçük kız oluyordu. İnsanları dinlerken nice öykü biriktirdim. Yine gencecik bir insanın babasıyla ilgili bütün soruları hiç yanıtsız geçiştirmeye çalıştığını gördüm. Sonra öğrendim ki; öylesine şiddet görmüş ki çocukluğunda, 20 gün hastanede yatmış. Bizse onu 'babasına bakmayan hain evlat' olarak nitelendiriyoruz. Yeni öğrendim; son derece çılgın ve dengesiz olarak tanıdığımız bir genç kızın hikayesini... Çocuk yaşında abisinin tacizine uğramış. Şimdi düşünüyorum da; nasıl normal olabilirdi ki zaten! Kolay mı o korkuları unutmak? Gördünüz mü? Dışarıdan bakınca ahkam kesmek ne kadar da kolay... Nitekim magazin de çoğu kez dışarıdan ahkam kesilerek yapılıyor. Bu da bana bir doktorun hastayı görmeden sürekli reçete yazması gibi geliyor.