Bülent Ersoy, "Starlar normal insanlar değildir, çatlaktır. Ne kadar anormal ve çatlaksanız o kadar starsınız" demiş. Ve de kendini 'baş çatlak' ilan etmiş Ne güzel, oh be! Birinden bunu duymak gerçekten de ne güzel! Kimse bu kadar cesur olamazdı. Çünkü herkes en normalinden göstermek istiyor kendini. Oysa bunda kötü bir şey yok ki. Zaten 'çatlak' olamayan, başkalarından farklı bir gücü, enerjisi olmayan nasıl meşhur olabilir ki? Normal bir insan kendini milyonların önüne atıp şarkı söyler, oyunculuk yapar mı? Dili damağı tutulur, eli ayağı birbirine karışır. Bugün star olan, şöhret olan insanlara, onların geldikleri yere bir bakın. Ne zorluklar, ne mücadeleler yaşanmış. Ve geldikleri yer ile şimdi durdukları yer arasında ne büyük uçurumlar var. Kolay mı o mesafeleri aşabilmek? Bunu her insan başarabiliyor mu? Bülent Ersoy'un yaşadığı mücadelelerden sıyrılıp topluma kendini kabul ettirebilmiş kaç kişi var? Hiç... Hande Ataizi'nin tuvalet camına çıkmasındaki cesaretini, Hülya Avşar'ın hemen her gün bir taraftan gelen saldırıları savmaktaki becerisini, Petek Dinçöz'ün deli dolu tavrını, Gönül Yazar'ın hâlâ genç kızlarla yarışır halini, Arto'nun kimseden sözünü sakınmamasını, Serdar Ortaç'ın kendisinin o kadar farkında olmasını bir de bu gözle değerlendirin derim... Belki de onları öyle oldukları, bizim gibi olmadıkları, bizim yapamadıklarımızı yapmaya cesaret ettikleri için seviyoruz. Bir de onlar kendilerinin farkında olabilse!