Haberlerde gördüm Ariyonna bebeği... Siyahiydi. Annesi saçlarını tararken, aynada kendi yüzüne baktı ve ağlamaya başladı. "Ben çok çirkinim, simsiyahım" diye hıçkırıklara boğulmuştu. Annesi "Hayır, böyle söyleme, sen dünyanın en tatlı bebeğisin" diye onu teselli etmeye çalıştı. Ama nafileydi. "Çirkinim işte, çok çirkinim" diye ağlamaya devam etti...
Ariyonna, belki de televizyonda siyah tenli bir amcanın, beyaz polislerin dizi dibinde can çekişmesini izlemişti. Belki de ülkesinde 'siyah olmanın' bazıları tarafından 'kusur' sayıldığını daha 4 yaşındayken kavramıştı. Kim bilir, belki de gittiği anaokulundaki beyaz arkadaşları hissettirmişti ona bu duyguyu...
Keşke orada değil de burada dünyaya gelseydin Ariyonna bebek... Benim ülkemde siyah tenlileri çok severiz biz. Çocukluğumun geçtiği mahallemde teni biraz koyu olan arkadaşımız bizim sevgilimizdi. Herkes adını unutmuş, 'Arap' diye çağırırdı onu. Ama sevgiyle, şefkatle, sempatiyle... Manavımızın ikram ettiği elmaların en kırmızısı ona giderdi.
sinemada Arap Bacı'ya bayılırız biz. Esmeray'ın harika şarkıları hâlâ kulaklarımızda. Çocukluğumuzda en sevdiğimiz kahramanımız Bill Cosby idi bizim. Çikolatanın bile 'bitter'ine aşığız biz. Peygamberimiz Hazreti Muhammet (S.A.V.) ilk ezanı okuma şerefini siyah tenli Bilal Habeşi'ye vermişti, bilir misin?
Canımın içi Ariyonna, sana 12 bin kilometre öteden sevgilerimi gönderiyorum. O dünya tatlısı çikolata yanaklarına kocaman bir öpücük konduruyorum. Ve... Senin gibi siyahi bir çocuğun 2005 yılında henüz 7 yaşındayken yazdığı ve yılın şiiri seçilen dizeleri yolluyorum. Kendini daha iyi hissetmeni umarak...
Doğduğumda siyahtım,
Büyürken siyahtım,
Güneşe çıktığımda siyahtım,
Korkunca siyahtım,
Hastayken siyahtım,
Öldüğümde hâlâ siyahım!
Ve sen beyaz çocuk:
Doğduğunda pembesin,
Büyürken beyazsın,
Güneşe çıktığında kırmızı,
Üşüdüğünde mor,
Korktuğunda sarı,
Hastayken yeşil,
Öldüğünde de grisin!
Sen şimdi bana hâlâ
'RENKLİ' mi diyorsun?

Tekerlekli sandalye rüyası
Müge Anlı, işlediği onca hayrın yanında her gün engellilere tekerlekli ve akülü sandalyeler ulaştırmaya devam ediyor. Dünkü programda ise hepimizi duygulandıran bir olay yaşandı.
Eşini yıllar önce kaybeden Emine Teyze, onun hayrına Müge'nin programına iki adet tekerlekli sandalye göndermek isteyip dururmuş.
Ancak bir türlü fırsat bulamamış.
Teyzemiz, Müge'ye gönderdiği mesajda demiş ki, "Eşim Tahsin Bey'i her gece rüyamda görürdüm. Ama tekerlekli sandalyeleri gönderemediğim için artık rüyama girmiyor. Ne olur yardımcı olun." Bunun üzerine Müge Anlı'nın ekibi, teyzemizin torunlarıyla iletişime geçmiş. İki adet sandalye merhum Tahsin Amca'nın hayrına ihtiyaç sahiplerine ulaştırılmış.
Müge sadece bu dünyadakilerin değil, öte taraftakilerin de yardımına yetişir oldu.

Ah biz evlatlar...
Günlerdir bir internet alışveriş sitesinin reklamını izliyorum, dudağımda müstehzi bir gülümsemeyle... Reklamda dış ses diyor ki, "Annenin aradığı cep telefonunu filanca alışveriş sitesinde bulursun. Bir de nasıl kullanılacağını öğretirsen, mutfakta anneni hep yanında bulursun..." Sonra da kızıyla annesinin mutfaktaki görüntülü konuşmasını izliyoruz.
Ne yazık ki evlatlar anneleri kadar vefakar, cefakar olamıyor bir türlü. Anneye hediye seçerken bile hep kendilerine yontuyorlar. Oysa anneler sadece 'Yemek Kitabı' değil ki...

Gaf kürsüsü
ABD'nin New Jersey eyaletinde tecavüze uğrayan kadına mahkemede "Direnmek için bacaklarını kapattın mı?" diye soran yargıç John Russo Jr. görevden alındı.

Zap'tiye
Ünlü iş adamı Elon Mask'ın şarkıcı sevgilisi Grimes, bir sanat galerisinin açılışı için ruhunun bir parçasını 10 milyon dolara satışa çıkartmış. "Beni satın alabilirsin ama ruhumu 10 milyon dolara..."

Ne demiş?
"Serenay Sarıkaya'ya sormak istiyorum. Dünya yakışıklısı Kerem Bürsin'den ayrılıp, dünya kadar göbeği olan Cem Yılmaz'da ne buldun?" (Arto'nun Söylemezsem Olmaz'daki sözleri)