Tacizciler, tecavüzcüler, sapıklar sadece kadınların mı hayatını mahvediyor sanıyorsunuz? Şimdi bir erkek olarak onlar tarafından nasıl mağdur edildiğimi anlatacağım...
Eğer Türkiye'de, hele hele İstanbul'da yaşıyorsanız, hava karardıktan sonra kaldırımda bir kadının arkasından yürüyemezsiniz. Kadının korkacağını düşünüp ya adımlarınızı daha sessiz atmaya gayret eder, ya da karşı kaldırıma geçersiniz. Eğer yeraltı otoparkı gibi nispeten ıssız bir yerdeyseniz ve önünüzde bir kadın yürüyorsa, yandınız. Malum, kadınların en fazla ürktükleri mekanlardır yeraltı otoparkları. Önünüzdeki kadını tedirgin etmemek için ne yapacağınızı şaşırırsınız.
Ben geçenlerde Yıldız Posta Caddesi'ndeki İSPARK'ın kapısında tam 10 dakika vakit geçirdim ki, az önce merdivenlerden aşağı inen kadın kaygılanmasın...
Ya asansörler? Velev ki geç bir saatte, görece sakin bir yapının asansörüne sizden önce tek başına bir kadın bindi. Ya binip bir köşeye sinecek, adeta duvarla bir olacak, düğmelerden başka bir yere bakmamak için olağanüstü gayret göstereceksiniz, ya da asansörü pas geçip merdivenlere yöneleceksiniz.
Metronun geç saatleri... Vagonda tek bir kadın var. Ayağınızı kapıdan içeri atmanızla beraber stres başlıyor. Gidip en uzağa oturuyorsunuz.
Boynunuz ağrıyana kadar sadece dışarı bakıyorsunuz. (Metroda dışarı bakınca ne görecekseniz artık) Ey sapıklar, tecavüzcüler, tacizciler... Sizin yüzünüzden kadınlar, beni 'potansiyel sapık' sanmasınlar diye ben, ben olmaktan çıktım. Eminim, benim gibi hisseden pek çok erkek vardır. Hayatımı zindan etmeye ne hakkınız var? Allah'tan reva mı yahu?