Nasıl muazzam bir zamanlamaydı. Onlarca kitapla, yüzlerce programla anlatılamayacak mevzuyu iki saate sığdırdı.
Perşembe akşamı Mahsun Kırmızıgül'ün son filmi Mucize, televizyonda ilk kez Star TV ekranlarında gösterildi. Filmi galasından sonra yazmıştım. Yeniden uzun uzun anlatmaya gerek yok. Filmde beni en çok etkileyen sahne şöyleydi:
1960 yılında devletin unuttuğu dağ köyüne bir 'muallim' atanıyor. Gelin görün ki, köyde okul yok. Köylüler, o öğretmenin önderliğinde bir araya gelip bir okul inşa etmeye çabalarken, dağdan atlı 'eşkıyalar' iniyor. Yakıp yıkmak için değil, okul inşaatında bizzat çalışıp köylülere yardım etmek için. Sonunda el birliğiyle okulu yapıp bahçesine de kocaman bir Türk bayrağı dikiyorlar...
Filmin yayınlandığı akşam ana haber bültenlerinde yüreğimizi köz eden iki haber vardı: Silvan'da çocuklar, PKK'nın yolda bıraktığı roketatar mermisini kurcalarken patlama olmuş. Bir çocuk ölmüş, üçü yaralanmış.
İkinci haber: Gözü dönmüş PKK'lılar bir meslek okulunun bahçesine el yapımı bomba atmışlar. Neyse ki bomba teneffüste değil de ders sırasında patlamış da, çocuklar ölmekten kıl payı kurtulmuş. Bir dönem kendilerine 'eşkıya' denilen Hamido'lar, Celilo'lar meğer ne kadar masummuş!
Eşkıya dünyaya hükümdar olacaksa, bari Mahsun'un filmindekiler olsun...