Vay ki ne vay!..
Belli ki Doğa Rutkay'ı sahnede izlemeyeli çok olmuş ve ben pek çok şey kaçırmışım...
E.S.E.K.'çiler yine aynı şeyi yaptılar; yeni oyunlarına 'uğur' diye en önce beni davet ettiler.
Sevgili dostum Uğur Uludağ'a inşallah bu sefer de 'uğurlu' gelirim. Ama 'Bi Oyun Varmış' için uğura, sihre, büyüye pek ihtiyaç kalmayacak gibi. Çünkü hem oyun güzel, hem de oyunculuklar.
Uludağ; 39 derece ateşle, çifte iğne olarak sahneye çıkmasına rağmen hiç aksamadı. Ama sahnede öyle bir partneri vardı ki, insanı komadayken bile oynatırdı: Doğa Rutkay...
Zaten genlerine oyunculuk çoktan bulaşmıştı da, ben bu denli aşama kaydettiğini bilmiyordum. Oynadığı 'Neslihan' karakteri, bizim Kuzey Ege'nin denizleri gibiydi. 10 dakika sonra nasıl patlayacağını kestiremiyorsunuz. Neredeyse her dakika ayrı bir kişiliğe bürünüyor. Bir neşeli, bir melankolik, bir vamp, bir külhanbeyi...
Oyun genel olarak bir evliliği huzur ve mutluluk içinde sürdürebilmenin 'şifrelerini' veriyor.
Bunu kimi zaman kahkaha attırarak, kimi zaman derin derin iç muhasebesi yaptırarak başarıyor.
'Bi Oyun Varmış', evliliklerin mayın tarlalarına doğru tutulmuş bir mayın dedektörü gibi. İhtiyacı olana da, olmayana da şiddetle tavsiye ederim.