Ne yalan söyleyeyim, bu Şafak Sezer'e çok gülüyorum. Adamda tam olarak adlandıramadığım acayip bir mizah mıknatısı var. Dizilerine de gülüyorum, filmlerine de, katıldığı talk show'lardaki hallerine de... (Vallahi bu sempatimin, Şafak'ın katıldığı bir programda "Yükselen burcunuz ne?" sorusuna verdiği "Yükselen burcum Yüksel Aytuğ" yanıtıyla bir ilgisi yok!)
Şafak'ın yeni dizisi Alemin Kıralı'nda da pek çok kez kahkahaları koyverdim. Ama bu kez güldüğüm sadece Şafak'ın halleri değildi, metin açısından da komik bir diziydi. Aslında Şafak Sezer de, Oya Başar da, Evrim Akın da son dizilerinin 'devamı' niteliğinde roller üstlenmişlerdi. Ama dedim ya, durum komedileri iyi yazılmıştı. BKM atölyesinin üretimi Metin Yıldız da bu diziyle kariyerine son derece parlak bir halka eklemeye aday görünüyor. Yine de en çok etkilendiğim oyuncu Birsu Demir'di... Bu küçücük kızın adını iyi belleyin. Geleceğin Demet Akbağ'ı, Hasibe Eren'i yolda... Evin bu kopya Aslan'ı inanılmaz oynuyor. O bitirim halleri, o mimikleri, o az rastlanabilecek yüzünü kullanma yeteneği hafife alınacak gibi değil. Vallahi izlemeye doyamadım, dizi boyunca içimden hep, 'Ah şu kıza daha fazla rol yazılsa' diye geçirdim.
Ancak dizinin içeriğiyle ilgili iki itirazım var: Birincisi, şiddet bağımlısı 'Kubat' karakterinin ve dayak mağduru eşinin 'hak ettiklerinden' daha fazla karikatürize edilmesi ve 'sevimli' hale getirilmesi. İkincisi de Aslan'ın sınava kopya hazırlayarak giren kızına "Aferin" deyip yüreklendirmesi...
Malum, hep kötüleri cımbızlayıp örnek almakta pek mahirizdir ya, o yüzden söylüyorum.